"พี่สิง ข้าวกล่องค่ะติดไปด้วยนะเผื่อหิว ไม่กินก็ไม่เป็นไรค่ะ "
"โธ่ ลำบากแย่เลยใครบอกให้ตื่นมาทำ "ผมงง งงมากๆ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้ให้มาก่อน แม้แต่แม่แท้ๆท่านก็ไม่เคยใส่ใจผมขนาดนี้เพราะต่างคนต่างรีบไปทำหน้าที่ของตัวเอง
ผมมองถุงผ้าที่วางอยู่บนโต๊ะสลับกับเด็กสาวที่กำลังขยับเนกไทให้เข้าที่อย่างตั้งใจแล้วอดยิ้มไม่ได้จริงๆ ^^
รู้ใจและรู้งานน่ารักที่สุด
"ไม่ลำบากสักนิด ปิ่นอยากทำ อีกอย่างพี่สิงทำงานหนักแล้วก็ต้องหาเงินก้อนโตมาเลี้ยงปิ่น ปิ่นก็ต้องเอาใจใส่ให้มากหน่อย จริงมั้ย "
"กลัวพี่หมดแรงตายก่อนรึไง "
"ล้อเล่นค่ะ ปิ่นอยากทำให้จริงๆงานพี่สิงเยอะ อีกอย่างไปแต่เช้าแบบนี้หาของกินที่ไหนทัน มีแซนวิชด้วยนะคะแกะกินบนรถได้เลย "
"แต่งงานกันมั้ย "
"มามุกไหนคะเนี่ย อย่าล้อเล่นนะ " เธอยิ้มอายแล้วแก้เขินด้วยการเดินไปหยิบถุงเท้าที่วางอยู่บนโซฟามาเตรียมใส่ให้ผม
"พี่พูดจริงๆนะไม่
