"คุณท่าน ตายจริง ! ทำไมไม่บอกล่ะคะ ว้ายๆ ! " เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ! ด้วยความรีบทำให้ลื่นล้มก้นกระแทกพื้นดังตุบ ! เจ็บจนน้ำตาไหล อยากร้องก็ร้องไม่ออกร้าวระบมไปถึงทรวง
"เธอทำอะไร ฉันบอกให้รีบใส่เสื้อผ้า "
"แค่นี้ก่อนนะคะ ปิ่นลื่นล้มนิดหน่อย " พยายามเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ลงมาแล้วกดวาง เอายังไงกับชีวิตต่อไปดี ? คุณสิงก็ไม่อยู่ วันนี้มีเรียนเช้าด้วย เวรกรรมอะไรของฉันวะ !!
ครืด ครืด ครืด
เจ้าของรอยยิ้ม ^^
สายเข้า
ตายจริง ! แค่เห็นชื่อที่ปรากฎบนหน้าจอก็ยิ้มแก้มแทบฉีก แอบเมมตอนไหน? เขาเป็นเจ้าของรอยยิ้มฉันจริงๆด้วย ผิดกับคุณท่าน! ทำก้นฉันหัก เจ็บมากฉันจะฟ้องคุณสิง
คุณสิงต้องรีบบินกลับมาเป่าก้นให้ฉันด่วนๆ ทำไมฉันอยากอ้อนเขาขนาดนี้นะ
"ค่ะคุณสิง "
"อยู่ไหน ? " ขยับนิดก็จี๊ดจนแทบร้อง ! จะพิการมั้ยเนี่ย ถ้าพิการขึ้นมาฉันจะเรียกค่าดูแลให้หมดตัวเลยคอยดู ลูกผัวก็ยังไม่มีดันซวยมาป่วยติดเตี
