Azad ağanın erkeklik performansının ardından yine misafirlerin içine çıkmak zorunda kaldım. Tabii utancımı ve zedelenen onurumu saklayarak. Kabul ettiğim teklifle onurumu düşünmem gerekiyordu ama kanıma dokuyordu ne düşünürsem düşüneyim bir yerde canımı yakıyordu. Saatlerce ilgilendiğimiz misafirler zaman geçtikte yaş ve cinsiyet aralığında ayrıldı ve genç adamlar bahçeye çıktığında mutfaktaki erkekler de onlara katıldı. Nurcan elektrikli semaveri hazırlayıp bahçeye taşımak için hareketlendiği sırada önümdeki çay bardaklarına Sibel atıldı. “Sen çekil ben götürürüm.” dediğinde memnuniyetle çekildim. Onlar gibince kaytarmadan işlere devam ettim. Fakat içeri bütün gün beni çekiştirmeyi bırakmayan üç kız kardeş girdi. Ellerinde az önce götürdüğüm kahve fincanları vardı.
“
