“ภารกิจย่อย! ต้องหยุดชายคนนี้ รั้งเขาให้อยู่ต่อไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง… ห้ามให้เขาจากไปจนกว่าจะครบกำหนดเวลา”
“ทำสำเร็จจะได้ลูกค้ารายใหญ่ หากภารกิจล้มเหลวจะเพิ่มอุปสรรคในการเปิดร้าน และต้องขาดทุนติดต่อกันครึ่งปี”
“ไอ๋ย๊ะ! มีเรื่องแบบนี้ด้วย” ไม่ตายก็เหมือนตายเลย ถ้าเปิดร้านแต่ขาดทุนติดต่อกัน มันต่างกับเอาชีวิตเธอตรงไหน
พอรู้ว่าต้องเจออะไร มือเล็กๆ จึงเกาะแขนคนที่ช่วยเธอหนึบ แน่นหนับเสียยิ่งกว่าตีนตุ๊กแก
“เฮ้ทำอะไรของเธอ!” ชายหนุ่มหน้าตาดีไว้หนวดมองการกระทำที่ไร้เหตุผล เขาเพิ่งช่วยเธอให้รอดพ้นจากอันตราย ไม่ขอบคุณก็ช่าง แต่กลับดึงเขาไว้แบบนี้ รึว่าจะเป็นพวกเรียกเงินตบทรัพย์
“เสี่ยวเฟิง นี่ทำอะไรปล่อยเขานะ ห้ามเสียมารยาท!”
จ้าวเฟิงรู้ว่าตัวเองกำลังขาดเหตุผล แต่ไม่สามารถอธิบายออกมา เธอจึงทำเรื่องที่น่าอายอย่างการแผดเสียงร้องไห้ ขณะที่เกาะแขนเขาแน่น สร้างความตกตะลึงให้ทั้งเขาและโจวกุ้ยเหมย
