“ท่านไม่คิดว่าการที่เธอส่งสะพานไม้ที่ผุพังมาถึงผม คือโอกาสได้แก้ต่างหรือครับ แค่ผู้หญิงคนหนึ่งผมไม่เชื่อว่าจะจัดการไม่ได้”
ผู้บัญชาการใหญ่รู้ดีว่าในใจเขาเต็มไปด้วยความคับแค้น จึงยากที่จะห้ามปราม
“ถ้าอย่างนั้นนายต้องคำนึงถึงเกียรติของตัวเอง ถ้าอยากสะอาดต้องไม่วู่วาม”
“ครับ ผมพลาดมาแล้วครั้งหนึ่งจะไม่ยอมพลาดซ้ำสอง”
ณ ตอนนี้ เขาอยากลากตัวโจวกุ้ยเหมยมาสอบปากคำมากเหลือเกิน เพื่อจะได้ล้างมลทินให้ตนเองเสียที
“ท่านผู้บัญชาการใหญ่ให้ผมไปส่งคุณที่ห้องพัก เชิญขึ้นรถครับ”
“ไม่เป็นไร เอาหมวกมาให้ฉันใส่ก็พอ”
“แต่ว่า…”
“ฉันรับผิดชอบเอง การที่ถูกดูแลดีเกินไปจะทำให้คนสงสัย”
“เข้าใจแล้วครับ” นายทหารที่ยศน้อยกว่าย่อมไม่กล้าขัด เขานำหมวกกับเสื้อคลุมมามอบให้ ผู้บัญชาการหลิวสวมใส่เพื่ออำพรางตัว มีไม่กี่คนที่รู้ว่าเขาออกจากคุก
ชายที่มีเคราประปรายเดินทอดน่องไปตามท้องถนน ผู้คนไม่ได้สนใจเขาซึ่งเป็นการดี เ
