บทที่ 12 ไม่คาดฝัน

2242 Words

พอตกลงคบกันอีกครั้งเปอร์ก็ทำตัวติดฉันยิ่งกว่าเดิมหลายเท่า ทุก ๆ วันหากเขาเลิกเรียนแล้วก็จะมาหาฉันที่ห้อง และก่อนไปเรียนก็จะมารออยู่ที่หน้าห้องแล้วลงไปที่ลานจอดรถพร้อมกัน หากวันไหนเขาไม่มีเรียนเขาก็จะไปรับไปส่งฉันที่มหาวิทยาลัยตลอด เราเรียนกันคนละที่ ก็เลยไม่ได้ไปกลับพร้อมกัน “เชิญครับพี่เดียร์คนสวย” เปอร์เปิดประตูรถให้ “หมั่นไส้จริง ๆ” แฟร์เดินเข้ามาด้วยก็เลยแซว แต่ฟังแล้วฉันรู้สึกว่ายัยแฟร์กำลังหมั่นไส้อยู่จริง ๆ “ไปเลยไป นู่นแฟนตัวเองก็รออยู่นู่น” ฟร้องก็มารับแฟร์เหมือนกัน เขาจอดห่างออกไปนิดหน่อย แฟร์หันไปมองหน้าแฟนแล้วหันมาโบกมือลาฉัน ก่อนจะรีบเดินไปหา “วันนี้แวะถนนคนเดินกันมั้ย หาไรกินกัน” เปอร์เอ่ยขึ้นมา เรากำลังออกจากมหาวิทยาลัยกันแล้ว “ไปสิ ที่นั่นมีปลาหมึกย่างที่น้ำจิ้มแซ่บมาก” ฉันนึกขึ้นได้ว่ามีร้านถูกใจตัวเองอยู่ ฉันก็ไม่ได้ไปบ่อยนักเพราะตลาดถนนคนเดินมีเฉพาะวันพุธ บางทีฉั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD