HABANG naririnig ni Beazt ang sinasabi ng nasa harapan niyang malaking taong-buwaya... habang sinasabi nito ang ginawang pagpatay sa mga nakapunta ritong tao noong isang taon, at habang ipinapakita nito sa kanya ang saya nila sa kanilang, ay biglang nagdilim ang paningin niya nang mga sandaling iyon. Ikinuyom niya ang kanyang kanang kamao. Napakahigpit noon na tila punong-puno ng galit sa hayop na nasa kanyang harapan.
Ang paligid ay biglang hinangin at ang ilang maliliit na buhangin at bato sa kinatatayuan nila ay tila gumagalaw nang bahagya dahil sa mahinang pagyanig doon. Ang Silver Aura ni Beazt, hindi niya namalayang napapaikutan na nito ang kanyang kanang kamao. Dito’y minata niya ang nasa harapan niyang hayop at nagngalit ang kanyang ngipin dahil sa galit. Bago pa man makita ng
