บทที่ 24
Tee Part
“ธีร์” ผมหันไปตามทิศที่มาของเสียง เจอแยมเดินเข้าใกล้พร้อมกับเพื่อนในกลุ่มอีกหลายคน
“เลิกเรียนแล้วเหรอ” แยมไม่ตอบแต่กลับจ้องหน้าผมนิ่ง นิ่งในแบบที่บอกให้รู้ว่าคนตรงหน้าอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ปกติ สามนางคว้าเดินเข้ามาประกบรอบตัวผมเหมือนกันไม่ให้ผมหนี แล้วผมจะหนีเรื่องอะไร ผมทำอะไรผิดถึงต้องหนี แล้วไอ้ท่าทีแปลก ๆ ของพวกนี้มันคืออะไร
“พี่ธีร์ เราไปกันเถอะค่ะ ดาวหิวแล้ว” หญิงสาวข้างตัวเกาะแขนผมแน่นพร้อมกับออกแรงดึงตัวผมไปที่รถ แต่ผมขืนตัวไว้
“พี่จะคุยกับแฟน รอไปก่อน” ผมแกะมือเธอคนนั้นนอกแต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อเธอยังคงเกาะแขนผมแน่นเหมือนปลาหมึก
“มีอะไรจะอธิบายไหม” แยมจ้องหน้าผมนิ่ง เอ่ยถามในเรื่องที่ผมไม่รู้ว่าผมควรจะอธิบายเรื่องอะไร
“อธิบาย อธิบายเรื่องอะไรครับ”
“หึ เรื่องอะไรก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนะ” ไอ้หน้าหวานทำเสียงขึ้นจมูก ดวงตาแดง ๆ เหมือนคนจะร้องไห้ ผมไม่ชอบแบบนี้เลย ไม่ชอ
