The Butler

Episode 1: The Birth of the Butler

Isang araw sa kahabaan ng university belt sa Maynila, isang bata ang nakaistambay sa sakayan ng mga jeep papuntang Divisoria. Nagtatawag siya ng mga pasahero. Makalipas ang isang oras matapos makapuno ng ilang jeep ang bata ay lumipat ito ng pwesto. Namalimos naman siya sa mga taong dumadaan dito. Estudyante, empleyado, at kung sinu-sino ang hinihingian niya ng limos para sa pansariling pangangailangan. Siya si Buboy, batang lansangan. Tatlong taon na din ang nakalipas mula nang siya'y abandunahin ng kaniyang tatay. Sampung taon siya noong matupok ng apoy ang kanilang bahay at tuluyang naging palaboy. Masipag at madiskarteng bata si Buboy, sa umaga ay nagtatawag siya ng mga pasahero, sa tanghali naman ay namamalimos at tuwing araw naman ng Sabado ay naglalako siya ng diyaryo. Hindi niya alintana ang init sa lansangan na itinuturing niyang tahanan.

Araw ng Lunes, habang namamalimos si Buboy, isang lalaki ang kumakaripas ng takbo at may dala-dalang bag. Sa kabilang kanto naman ng kalye ay ang isang dalaga na sumisigaw. "Magnanakaw, magnanakaw!" Sigaw ng babae. Nang makita ni Buboy na papunta ang lalaki sa direksiyon ng kaniyang kinauupuan, agad nitong inilawit ang kanang binti niya upang talisurin ang lalaki. Nabuwal ang lalaki at sa pagmamadali ay naiwan niya ang bag na tinangay niya sa kolehiyala. Kinuha ni Buboy ang bag at iniabot ito sa dalaga. "Miss, ito na ang bag mo." Sabi niya sa dalaga. "Thank you ha. Kundi dahil sayo baka nakuha na ang pang-tuition fee ko." Tugon naman ng dalaga." Madalas kitang nakikita dito, hindi ka ba nag-aaral." Tanong pa niya." Hindi na po ate e." Sagot naman ng paslit." Sige, diyan ka na muna at may klase pa akong papasukan. Salamat ulit!" Nagmamadaling sabi ng babae at hindi na nakapagsalita pa si Buboy.

Kinabukasan, nakita ulit ng dalaga si buboy na namamalimos. Inabutan niya ito ng 20 pesos. "O bayad ko sa pagtulong mo sakin." Sabi nang babae. "Naku ate, hindi ako nagpapabayad." Sabi ni Buboy habang isinasauli ang pera sa dalaga. "Sige kung ayaw mo, ililibre na lang kita pagtapos ng klase ko. Hintayin mo ako dito ha?" Anyaya ng babae. Napangiti lang si Buboy sa narinig. Makalipas ang ilang oras, bumuhos ang malakas na ulan at kinakailangan pang magpatila ng dalaga bago tuluyang lumabas ng gate ng eskwelahan. Pinuntahan niya ang lugar kung saan niya madalas nakikita ang paslit ngunit dinatnan niyang natutulog sa basang bangketa ang bata. Agad niya itong ginising. "Pasensiya ka na medyo natagalan ako sa paglabas. Ang lakas kasi ng ulan." Wika niya. "Nagugutom ka na ba? Naku nabasa ka ng ulan." Dagdag pa nito. "Okay lang ako ate, pero ang tiyan ko lang ang hindi ayos." Biro no Buboy sa dalaga. "Mabuti pa at sumama ka sa akin sa dorm para makapagpalit ka na din ng damit." Pilit niya sa bata. Kahit na nahihiya ay walang nagawa si Buboy at tuluyang sumama sa dalaga. Nang makarating sila sa dorm, agad na pinaupo ng dalaga si Buboy sa dining area at nagsandok ng makakain. Nakarami ng kain ang binatilyo, pag-inom nito ng isang basong tubig ay dumighay ng malakas sabay sabi ng " sorry." Natawa lamang sa kanya ang dalaga. Habang nagpapababa ng kinain ang dalawa, napag-usapan nila ang buhay ni Buboy at nalaman ng dalaga ang masamang sinapit ng paslit tatlong taon ang nakalipas." Ako nga pala si Keisha, ako ang namamahala sa dito sa dorm." Pakilala ng dalaga." Ang galing mo naman. Nag-aaral ka na, nagtatrabaho ka pa? Paano mo nagawa iyon?" Nagtatakang nasabi ni Buboy. " Medyo mahirap lang naman kasi wala kaming mayordoma dito kaya kanya kanya kami ng pag-lilinis dito." Paliwanag ni Keisha. " Sandali nga pala, ikukuha kita ng damit pamalit. Mabuti na lamang at naiwan ng kapatid kong bunso ang mga damit niya noong magbakasyon siya dito." Paalam nito. Bago pa man makababa si Keisha ay biglang bukas ng pintuan. Dalawang dalaga ang pumasok sa dorm, nakita nila si Buboy na nakaupo pa. "Sino ka at anong ginagawa mo dito? Siguro magnanakaw ka ano?" Sabi ng isa. Narinig ni Keisha ang ingay at nagmamadaling bumaba. "Girls, si Buboy nga pala. Siya yung sinasabi ko sa inyong tumulong sa akin." Paliwanag niya sa dalawa. Ipinakilala niya ang mga dalaga kay Buboy. "Si Alex ng pala at siya naman si Riley." "Magandang gabi sa inyo." Sagot naman ng binatilyo. Ikinwento ni Keisha sa dalawa ang buhay ni Buboy. Nahabag ang dalawa sa mga narinig at nag-sorry sa paslit. "Ano kaya kung kunin natin siyang mayordomo ng dorm?" Suhestiyon ni Riley. "Tama! May makakatulong na tayo dito at matutulungan naman natin siya." Pagsang-ayon naman ni Alex. "Pero bago ang lahat maglinis ka na muna ng katawan mo at medyo hindi na maganda ang simoy ng hangin dito." Pabirong utos ni Keisha kay Buboy at nagtawanan ang apat. Nagtungo ang binatilyo sa CR para maligo. Namangha siya sa linis at laki ng banyo ng dorm. Habang naghuhubad siya ng kaniyang damit ay biglang hawi naman ng shower curtain. Tumambad sa harapan ni Buboy ang dalagang may malulusog na dibdib. Natulala siya sa nakita at napasigaw naman ang dalaga sa ayos ni Buboy. Bago pa man ito nakapagtapis ay bigla na lamang siyang bumulagta at nawalan ng malay. Nataranta naman sila Keisha sa ingay na narinig mula sa CR at kumaripas papunta dito.

Dinala nila ang walang malay na dalaga sa sala at pinaypayan ito upang mahimasmasan. Paglipas ng ilang minuto ay nagising na ang dalaga. Ipinakilala naman ni Keisha kay Buboy si Leah ang dalagang may androphobia. Humingi ng paumanhin ang binatilyo kay Leah tungkol sa nangyari. "Sorry kanina, hindi ko alam na may tao pala sa CR." Hindi naman umimik ang dalaga. "Siya nga pala, simula ngayon si Buboy na ang magiging mayordomo ng dorm. Hindi ko na kasi kayang gampanan ang ibang gawain dahil sa pag-aaral." Sabi ni Keisha. "Ano? Alam mo naman ang kondisyon ko diba? Kung ganun, hahanap na lang ako ng ibang dorm." Kontra naman ni Leah sabay pasok sa kwarto. Paglabas niya sa kwarto ay dala na ang isang bag na puno ng gamit. Di pa man nakararating sa pintuan ay pinigilan na siya ni Buboy. "Hindi ka pwedeng umalis. Ikaw ang nakatira dito kaya kung may aalis man, dapat ako iyon." Ang sabi ng binatilyo sabay paalam sa mga dalaga. "Bakit naman ganun ang ugali mo? Kawawa naman ang bata." Sabi ni Riley. At naikwento nga rin nila kay Leah ang kaawa-awang kalagayan ni Buboy. Bumalik si Leah sa kanyang kwarto at nagkulong ng ilang oras. Nakunsensiya siya sa naging reaksyon niya kay Buboy. Hindi siya mapakali sa kakaisip kung ano ang pwedeng mangyari sa binatilyo kapag ito ay bumalik sa lansangan. Ilang sandali pa ay nagdesisyon siyang hanapin ang paslit upang pabalikin sa dorm.

Medyo malayo na din ang nilakad ni Leah. Nang makarating siya sa isang parke, nakita niya si Buboy na natutulog sa isang mahabang upuan. Mukhang pagod ang bata sa maghapon na pamamalimos kung kaya't ipinasan na lang siya ni Leah nang hindi na iniisip kung ano ang mangyayari. Ilang hakbang pa mula sa parke, naramdaman ni Leah na may matigas na bagay ang nakatutok sa kanyang likuran at narinig ang bahagyang pag-ungol ng binatilyo. Bigla na lamang binalinguyngoy ang dalaga at hinimatay padagan kay Buboy. Nagising si Buboy sa lakas ng pagkakadagan sa kanya at nakita niyang na si Leah ang nasa ibabaw niya na halos labas na ang dibdib. Sa taranta ng bata ay tumayo siya kaagad para tulungan ang dalaga. Ipinasan niya ito upang ihatid pabalik sa dorm. Nakaipit ang batok niya sa pagitan ng tila dalawang naguumpugang melon. Pinipigil ni Buboy ang kanyang maruming pag-iisip hanggang sa makarating sila sa dorm. Pagpasok ay inihiga niya si Leah sa sofa at agad na pinaypayan. "Anong nangyari?" Tanong ng mga babae. "Hindi ko alam,basta na lamang siyang hinimatay ulit." Tugon ni Buboy. "Bakit ba siya hinihimatay? Ano bang sakit niya?" Urirat pa niya. "May androphobia kasi siya." Sabi ni Keisha. "Takot siya sa mga lalaki at sa tuwing nadidikit siya sa mga boys, hinihimatay sa sobrang takot." Paliwanag naman ni Alex. " May ganun palang sakit. " Pagtataka ni Buboy." Ikaw na muna ang mag-alaga sa kanya ha, huwag mo siyang pababayaan. " Pakiusap ni Keisha kay Buboy. Tumango lamang ang binatilyo. Pinunasan niya ang ulo ni Leah ng basang bimpo para maginhawahan ito. Binantayan niya hanggang sa makatulog siya sa ibaba ng sofa kung saan nakapwesto si Leah. Nang magising si Buboy, agad niyang tinignan ang lagay ni Leah na mahimbing na natutulog habang nakalabas ang kalahating pisngi ng dibdib nito. Nagtungo si Buboy sa kusina at naghanap ng mailuluto sa refrigerator. Nakakita siya ng mais at carrots kung kaya't nagluto siya ng soup para sa agahan ng mga dalaga. Nang matapos na ay kinatok niya isa-isa ang mga kwarto upang yayain mag-almusal. "Wow, ang galing naman ng butler namin!" Sabi ni Riley. "Ano yang niluto mo?" Tanong naman ni Keisha. "Vegetable soup, tikman niyo." Sagot ni Buboy. Kanya-kanya sila ng sandok ng soup at kumain. "Ang sarap nito!" Sabi ni Alex. "Kaya mo bang magluto ng sinigang?" Tanong ni Keisha. "Susubukan ko." Sagot ng binatilyo. Natapos ang lahat sa pagkain at isa-isang umalis patungo sa eskwelahan. "Siyanga pala, kumuha ka na lang pamalengke diyan sa alkansya." Bilin ni Keisha kay Buboy.

Ilang sandali pa ay nagising na si Leah. Pumunta siya sa kusina at sumandok ng soup. Tila gutom na gutom si Leah at nagkakandatulo ang sabaw sa kanyang damit. Nang pumasok si Buboy sa kusina, nakita niyang bakat ang dalawang bundok ng dalaga na basa sa sabaw. Napalunok ng malalim si Buboy at nang mapansin niyang nakatingin si Leah sa kanya ay bigla siyang nagtanong. "Masarap ba?" Nakangiting tanong ni Buboy. Tumango lang ang dalaga at umiiwas ng tingin sa kanya. Matapos kumain si Leah ay nagpunta siya sa CR upang maligo. Abang nagkukuskos ng katawan ay iniisip niya kung bakit napakagaan ng loob ng mga kasama niya kay Buboy. Habang nagbabanlaw siya ng katawan, narinig niyang may kumakatok sa pinto ng CR. "Ate Leah, mamimili lang ako ng iluluto para sa hapunan ha." Sabi ni Buboy. "Huwag ka munang umalis, hintayin mo ko at sasamahan kita." Tugon ni Leah...