Gül gülümseyerek karşılık verdi:
“Baksana! Orada, arka kapıya doğru gidiyorlar.”
Tanem, uzaklaşan Atahan’ ın arkasından uzun uzun baktı.
Gül, hızlıca devam etti:
“Bir fikrim var. Ben içeri gideyim, avukatı bulayım. Nasılsa beni tanımazlar. Gerçi seni de tanımazlar ama yine de benim gitmem daha güvenli. Bu herif buraya geldiyse babanın adamları da buralardadır. Onlar tanır. Babandan şikayetçi olmuş mu öğrenmeye çalışacağım. Belki gözü korktu. Korkmuştur da haklı olarak. Eğer o şikayetçi olmazsa senin ifadenin hiçbir anlamı olmaz.”
Tanem derin bir nefes aldı, tereddütle konuştu:
“Belki de onunla önce ben konuşmalıyım. Şikayetçi olması için.”
Gül biraz sert ama samimi bir şekilde;
“Ne diyeceksin Tanem? ‘Ben karını öldüren kişinin kızıyım’ mı? Sen arabada otur, beni bekle. Ben bilgi al
