Just Like How

00015

Habang nagwawalis sa daan, I felt so alone and I wanted to stop this pero ayoko ng dagdagan ang community service ko!

Cctv is everywhere, a schoolmate and classmate are here, and the SSC council is watching me from afar kaya I need to finish this or else another community service.

Kasalanan ko rin naman kung bakit ako naparusahan but I didn't regret it! Kung hindi ako lumabas ng gabi na yon, sumasakit na ang ulo ko kay Belle. If hindi ko sinampal yong babaeng yon, baka ano pang magawa ko kapag nagkita kami ulit.

I did not regret this, iwan ko lang sa Belle na yon kung nagsisi ba sya sa mga ginagawa nya sa akin!

She's too immature! Galit na galit sya sa akin dahil ayaw ko sa Kuya nya at si De Lara ang gusto ko! Hindi nya ba naisip na hindi ganon ang pag-ibig? And for sure sa gwapo ng Kuya nya may mga babaeng naghihintay doon or may nagugustuhan na ang Kuya nya! She's crazy!

And now, mas lalo pa yong magagalit sa akin dahil nakatanggap rin yong ng community service but to her, 3 days lang habang ako one week kaya sure ako nagp-plano na naman yon kung paano nya ako gagantihan but I don't care as long as ako lang ang gagawan nya ng masama.

And for De Lara, warning lang ang ginawa sa kanyang perusa since valid naman ang reason nya but he still admit na lumabas sya ng campus nang Curfew but he did not accept a punishment, which is super nagpapasalamat ako.

Pagkapos kong magwalis sa labas, nag mop naman ako ng cafeteria, some people are looking at me and whispering, ang iba naman ay na-aawa sa akin na ayaw na ayaw kong maging impression sa akin.

I hate it dahil why would they feel that to me? We are not blood related and another reason is...nakakapangliit sa sarili.

Though sanay na akong minamaliit ng pamilya ko but I hate it so much kapag sa ibang tao ko na nakikita at nararamdaman.

"Ops! Sorry" maarteng sabi ni Belle na tinapakan ang sahig na mina-mop ko.

I look at her coldly. Fresh na at halatang tapos na task nya kaya nangugulo na ngayon.

"Ang dumi naman ng pa-a mo, try mong linisin" malamig kong sabi at nilinisan ang tinapakan nya.

"Excuse me!" Maarte at halatang napahiya sya sa sinabi ko lalo pa na nagtatawanan ang nakarinig.

"Daan ka lang kahit ang dumi ng sapatos mo, naiintindihan kita" mahinahon kong sabi pero nagtawanan pa rin ang paligid kaya nanlaki ang mata nya at nataranta dahil napahiya sya.

"How dare you to say that to me! Sa ating dalawa ikaw ang madumi! Your poor, your from the dirt!"maarte nya talagang sabi.

"Grabe naman sya, napaka mata pobre"

"Sabi ko na nga ba hindi yan mabait eh! Nakikita ko talagang plastic sya! Magkaibigan pa naman sila ano?"

"Hmm! Balita pa nga! sya yong may pakana ng pagpapakalat ng letrato nyang Rosario eh kaya naakusahan na sya yong gumawa ng kababalghan"

"Mga mayayaman talaga"

I look at her teasingly nang narinig ang mga bulong-bulungan sa paligid. She looked hopeless. Hindi alam ang gagawin dahil sa mga narinig tungkol sa kanya.

"Okay lang maging mahirap ako, hindi lang ganyan! Attention seeker"

"Maldita at snob lang yan si Rosario pero napakabait daw nyan sabi ni Reyes! Palagi daw yang dinadala ni De Lara sa basketball training nila kapag umaga, mabait daw yan, though hindi nila alam eh approach dahil tahimik lang daw sa gilid, nanonood"

"Talaga? Kaya siguro sya nagustuhan ni De Lara no? Kahit ako, kapag naging lalaki ako, magugustuhan ko rin yan"

"Kaysa naman magbait-baitan! yon pala masama ang ugali at napaka mata pobre pa! Don't worry beh! Hindi ako ganon"

"Gaga! Hindi ka mayaman"

Tumikhim ako para itago ang ngiti ko dahil mukhang sasakit ang ulo ni Belle sa mga naririnig nya ngayon.

"Hey! It's not what you think! I just said that because I am so mad! It's not what you all think!" Belle try to defend herself.

I stop what I am doing and watch her so desperate to defend herself.

This is the reason why I am not afraid on her stupid games! I have nothing to loss, while her, Who loves attention, Have a lot to loss

"Rosario, doon kana sa Comfort room maglinis sa second floor, magkakagulo na naman kayo rito" The PIO from student council approach me. I nod at binitbit ang mga gamit panglinis.

"Hey! Airyn! Tell them that-"

Ngumiwi lang ako nang sumigaw si Belle na tulungan sya!

Bahala sya dyan! Tahimik lang akong naglilinis doon pero sya tong nangulo! Serve her right, ang liit kasi ng utak.

"Hey!"

Napatingin ako sa covered walk nang may tumawag sa akin at nakita ko ang isa pang Dela Vega.

I sigh heavily!

Kailan ba ako tatantan ng magkapatid na ito? I am so sick on their presence!

"Can I talk you for a second?"

"No" I immediately replied at pinakita ang dala kong mga cleaning materials.

He nod.

"Right, I will wait then"

I frowned.

"What is it?"

"I just want a talk"

"For what? I have a lot of things to do because of your sister!" Mariin kung sabi. He sigh heavily.

"I know and I am truly sorry"

I tilted my head and recall what he said to me about her sister and why he keep on eye on his sister! Way back then and I get it now!

Akala ko, napaka possessive nya lang na kapatid! Kaya ganyan sya kay Belle yon pala alam nya na baliw ang kapatid nya.

Attorneys and there words!

Hindi man lang ako sinabihan na baliw ang kapatid nya!

"You said to me that have patience on Belle...This is what you mean right?" Deritso kong sabi.

"Belle is the only girl on our family, we love her so much that's why she will get what she want and she can do what she wanted to do...I know that you have a siblings too-"

"Cut the flowering words! My question is answerable by yes or no" malimig kong putol ko sa kanya.

"I am trying to explain to you why-"

"You know that in court, too much reasons, too much talking means guilty right?" Sarcastic kong sabi.

"This is not about that. I just wanted to clarify things...your two are good friends..."

"Not until your sister plot such things! And base on what you've said, you do background check on me, you know I have siblings so means you know how poor I am!... Because of your sister! My allowance is cut, I received a punishment na hindi ko deserve! Stop this talking, stop apologizing, the damage has been done" tuloy-tuloy kung sabi.

He sigh at tumango-tango.

"I am truly sorry" nasabi nya na lang. I sigh at umalis na lang sa harapan nya.

Kaya siguro comfortable sya na sumama sa akin ang kapatid nya dahil nag imbestiga sya sa akin! Pero hindi ba nya na imbestigahan kung anong klasing relasyon ang meron ako sa pamilya ko? Na naglayas lang ako para makapag-aral dahil hindi ako pag-aaralin ng Ina ko?

Siraulo sila! Sana hindi ko na lang sila nakita! O nakilala! Hindi sana ganito ang takbo ng buhay ko rito!

I wanted to have a peaceful life! Yong walang gulo, walang sakit, walang naninigaw, walang nangmamaliit! But seems like kahit saan ako pumunta ganyan at ganyan ang mangyayari sa akin...Maybe the reason is ganito ako pinalaki! Kaya kahit saan ako magpunta yon pa rin ang mangyayari sa akin.

Pagod na pagod ako pagkatapos kong maglinis! Nakaupo lang ako sa hagdanan at nakadokdok ang mukha sa aking mga tuhod.

I am so sick about this kind of life! Kailan ba ako magkakaroon na tahimik na buhay? Yong masaya lang ako kasama ang mahal ko.

"Sumama ka na sa amin pre! Inom lang! Kahit ngayon lang!"

"Gago! Naghihintay girlfriend ko!"

"Amputah! Dalhin mo na lang-...ay huwag na lang pala, nakakahiyang maging gago sa harap non!"

They laughed. I frowned dahil alam ko, mga basketball team yon at ang nagmamaya-ari ng isang boses na yon ay kay De Lara.

"Magpaalam ka na lang pre! Sure akong papayag yon pero kapag hindi, huwag ka na lang talaga sumama! Nakakatakot ang katahimikan non, baka kapag nagsalita yon mahihimatay na lang kami"

I frowned on what I've heard.

"Mga gago kayo! Mabait yon, hindi nga yon marunong magalit" proud pang sabi ni De Lara. I almost raise my brow.

"Gago! Totoo? Ni hindi kayo nag-away non?"

"Hindi"

Sabay-sabay naman silag nag 'whoa' parang mga tanga! Nagsama-sama pa.

"Sumama ka sa amin mamaya pre! Celebration lang! Naka survive tayo sa klase ni panot!"

"Gago! Sasusunod na lang! Hinhintay ako non"

"Putcha ka!"

"Kami magpapaalam sayo?...Ano?...Game?"

"Sa susunod na nga lang ako pre! May community service yon! Girlfriend ko pagod tapos ako magsasaya!"

"Gago ka pre! Inlove na inlove"

Lahat ng pagod, inis at bigat ng nararamdaman ko nawala lahat dahil sa narinig! I stood up at pinaypayan ang sarili dahil parang umakyat lahat ng dugo ko sa aking mukha.

I didn't know na yan pala ang pinag-uusapan nila kapag nakatalikod ako! At hindi ko rin alam na ganyan pala si De Lara! Ni hindi ko nga yan narinig na gagala sya kasama ng tropa nya! Magpapaalam lang yan kung may training sila o may laro pero mag-iinom? Never pa!

Pero kapag nagpaalam naman papayagan ko naman! I trust him! And knowing how faithful he is to me! Kahit umaga na sya umuwi okay lang as long as alam ko kung nasaan sya at walang babae at higit sa lahat walang mangyayaring masama sa kanya. Okay lang.

"Pre! Girlfriend mo oh!"

"Ayon! Paalam ka na bro!"

I look in there direksyon at nakita ko si De Lara na half running at nakangiti patungo sa akin. Nakahalukikip lang ako habang naghihintay sa kanya kahit naiilang sa mga tingin mg team mates nya!

Though life is so rough to me but God gave me this kind of man, who love me truly, and this reason is enough to continue fighting in life.

"Hi! Why are you here?" nakangiting sabi ni De Lara.

"Cleaning" tipid kong sabi at nilingon ang cleaning material.

Nakakailang kasi talaga ang mga titig ng team mates nya, nanunukso ang mga mata at gumagawa pa ng tunog na parang impress na impress.

"Oh? Saan ka pa maglilinis? Ako na gagawa. Pagod ka na, kumain ka na ba? Tubig?" He said and get his tumbler.

Kinuha ko naman at uminom ng kunti. I look again on his team mates na nanonood sa amin.

Tumingin naman si De Lara kung saan ako nakatingin.

"Nakakailang sila" I mumbled kaya napatingin sya sa akin.

I smile at him.

He said, sasabihin ko sa kanya lahat ng nasa isip ko, he will listen so that's why kahit hindi ako sanay, sasabihin ko sa kanya, I will practice.

"They are watching...and looks like...pinagtatawanan nila tayo" kunot noo kong sabi.