"รอก่อน.."
อคินตะโกนตอบกลับไป ก่อนจะรีบจัดแจงใส่เสื้อผ้าให้คนป่วย ขืนให้ขวัญใจเข้ามาเห็นสภาพในตอนนี้ เขาอาจจะเผลอทำตัวโบ๊ะบ๊ะผิดสังเกตจนขวัญใจจับได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อทำทุกอย่างเสร็จอคินก็ลูบหัวคนที่ยังนอนหลับไหลอยู่เบาๆอย่างเอ็นดูก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้อง
แกร่ก!
ประถูกเปิดออก
"เฝ้าต่อเลยล่ะกัน ฉันเช็ดตัวให้แล้ว เดี๋ยวหมอมาก็ให้ฉีดยาลดไข้อย่างเดียวพอ"
"แล้วนายจะไปไหนคะ?"
ขวัญใจรู้สึกว่าเจ้านายผู้เย็นชาของเธอมีอาการประหม่าแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้พูดหรือแสดงอาการสงสัยออกไปจริงจัง...
"ฉันเหนื่อยอยากพัก มีอะไรค่อยเรียกล่ะกัน อ้อ อยู่เฝ้าแค่ตอนที่หมอภพธรอยู่เท่านั้นนะ เสร็จแล้วก็กลับไปได้"
อคินยกมือขึ้นกอดอกสั่งการพร้อมกับจ้องมองขวัญใจอย่างไม่ไว้ใจเท่าไหร่นัก ไม่อย่างนั้นเขาคงให้ขวัญใจทำแทนหมดแล้ว ขวัญใจเองก็รู้ดีว่าเจ้านายของเธอนั้นหึงหวงเด็กในปกครองแค่ไหน แค่ไม่รู้ตัวเท่านั้น...เธอได้แต่น
