EP1ร้อนรักเลว
846 Words
ในร้านอาหารหรูมีกลุ่มคนกลุ่มใหญ่กำลังนั่งจับกลุ่มคุยกันอย่างออกอรรถรส ภายในกลุ่มประกอบไปด้วย ล่าม เดี่ยว วิน และกันต์ หน้าตาที่หล่อเหลาราวกับพระเจ้าของพวกเขาเรียกสายตาจากสาวเล็กสาวใหญ่ให้จ้องมองมาได้เป็นอย่างดี หน้าตาที่โดดเด่น ท่าทางที่มีเสน่ห์ต่างทำให้ใจสาว ๆ สั่นไหว พากันหลงใหลในความเป็นพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
"เมื่อไหร่เรยาจะมาสักทีวะ" กันต์ถามขึ้นมาพลางเบนสายตามองไปทางประตูทางเข้าร้านชะเง้อคอมองหาเพื่อนสนิทสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มที่ตอนนี้ไม่มาถึงร้านสักทีทั้งที่นี่ก็เลยเวลานัดกันไปนานมากโข
"มึงก็ไลน์ไปหาสิว่ะ" วินที่นั่งเงียบเอ่ยพูดกับกันต์พลางยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
"มึงไม่ต้องตามนู่นมันเดินมานู่นแล้ว" เดี่ยวพยักพเยิดหน้าไปทางประตูทางเข้าร้านที่มีร่างของหญิงสาวในชุดเดรสสายเดี่ยวสีครีมเดินเข้ามา
นั่นจึงเป็นเหตุให้ทั้งโต๊ะพากันหันไปมองหญิงสาวเป็นตาเดียว
"โทษทีที่มาช้า รถติดน่ะ" ฉันบอกกับพวกเพื่อน ๆ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงใกล้ล่ามอย่างถือวิสาสะ ฉันตวัดขาขึ้นไขว่ห้างพลางฉีกยิ้มบาง ๆ ให้กับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม
ฉันชื่อ เรยา เป็นเพื่อนของผู้ชายพวกนี้แถมยังเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มอีกด้วย เราสนิทกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยตอนนั้นฉันโดนรังแกจากพวกนักเลงหัวไม้ ได้ทั้งสี่คนช่วยไว้จากนั้นฉันก็ตามตื๊อคนพวกนี้มาตลอดเพราะอยากจะเป็นเพื่อนของพวกเขาจนพวกเขาใจอ่อนยอมรับฉันเข้ากลุ่ม
จากวันนั้นถึงวันนี้จะห้าปีได้แล้วมั้งที่เรารู้จักกัน พวกเขามักจะปกป้องฉันเสมอและพร้อมอ้าแขนรอรับฉันทุกเมื่อที่ฉันมีปัญหา แต่ถ้าถามว่าในสี่คนน่ะฉันสนิทกับใครมากที่สุดก็น่าจะเป็น ล่าม เพราะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ฉันไปฝึกงานอยู่บริษัทหมอนี่เลยทำให้เราสนิทกันมากเป็นพิเศษ เขาดูแล เทคแคร์ฉันเสมอ และความใกล้ชิดนี่แหละค่ะที่ทำให้ฉันคิดกับเขาเกินเพื่อน แต่ทว่าล่ามน่ะมีแฟนอยู่แล้ว และอีกเดี๋ยวแฟนของเขาก็คงจะมาที่นี่
"นั่งดี ๆ " ล่ามก้มหน้าลงมากระซิบบอกฉันพลางชักสีหน้าไม่พอใจใส่ ฉันขมวดคิ้วมองท่าทางของเขาอย่างไม่เข้าใจ
"นั่งไม่ดีตรงไหน" เลิกคิ้วถามกลับไป
"จี๊" ล่ามทำเสียงจี๊จ๊ะในลำคอก่อนจะถอดเสื้อแขนยาวที่เขาใส่อยู่คลุมขาฉัน "ปิดไว้ห้ามเอาออก สงสารคนที่เขามองมาบ้างขาของเธอไม่ได้น่ามองขนาดนั้น" พูดอย่างใส่อารมณ์ต่อฉันก่อนจะหันไปยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
ฉันมุ่ยหน้าให้ล่ามน้อย ๆ อย่างไม่พอใจ เขามันเป็นแบบนี้ไงเลยทำให้ฉันเผลอไผลไปชอบเขาเข้า
ดูห่วง ดูหวงฉันเกินหน้าที่เพื่อน
ออกตัวแรงทุกครั้งที่มีคนมาจีบฉัน
อย่างเช่นตอนนี้ที่มีหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายฉันพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน
"ขอไลน์ได้ไหมครับ"
"อ่าา ได้ค่ะ" ฉันตอบรับอย่างไม่คิดจะปฏิเสธเพราะช่วงนี้รู้สึกเหงา ๆ ถ้าเกิดฉันอยากจะคุยกับคนคนนี้ก็คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง ไม่ทันที่ฉันจะได้ยื่นมือไปรับโทรศัพท์จากผู้ชายคนนี้ก็โดนล่ามยื่นมือมาดันโทรศัพท์ของเขาออกไป
"ยัยนี่มีผัวแล้ว" บอกผู้ชายคนนั้นเสียงห้วนพลางตวัดวงแขนโอบบ่าฉันแน่น "กูนี่แหละผัวมัน" เงยหน้ามองผู้ชายคนนั้นอย่างเย้ยหยันก่อนจะตวัดสายตาแข็งกร้าวกลับมามองฉัน
เมื่อผู้ชายคนนั้นออกไป ล่ามก็เอาแขนออกจากบ่าของฉันกลับมาทำตัวนิ่งปกติราวกับว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"มึงก็กันท่าเรยามันตลอดแล้วชาตินี้เพื่อนจะมีผัวไหม" เดี่ยวว่าให้ล่ามพลางทำหน้าเอือมระอาให้
"ยัยนี่อยู่เป็นโสดน่ะดีแล้ว โง่ ๆ แบบนี้เดี๋ยวจะโดนผู้ชายหลอกเอา"
"ล่าม" ฉันถลึงตาใส่ล่ามที่มาหาว่าฉันโง่
"ทำตัวเกินเพื่อนไปได้" วินว่าขึ้นพลางยิ้มกรุ้มกริ่มมองหน้าฉันกับล่ามสลับกัน
"ไร้สาระ" ล่ามว่าเสียงนิ่งก่อนจะเดินออกไปแบบไม่พูดไม่จา ฉันหันมองตามแผ่นหลังหนาที่เดินออกไปอย่างนึกสงสัยก่อนที่ตัวฉันจะชาวาบเมื่อเห็นว่าล่ามเดินไปรับแฟนของเขาที่เดินเข้ามาในร้าน
ฉันมองภาพที่ล่ามหอมแก้มแฟนของเขาด้วยความรู้สึกหลากหลายไอ้ท่าทีหวงแหงนที่เขามีต่อแฟนเขาน่ะเห็นแล้วรู้สึกเจ็บจัง
- Writer
