เสียงสายเดรสที่ลื่นไหลลงจากเรือนกายเงียบงัน
แสงสลัวภายในห้องตึกสูงสะท้อนผิวขาวผ่องของญาดาราวกับต้องแสงจันทร์
เวหาหยุดมองเธอชั่วครู่ ดวงตาคมกริบกวาดไปทั่วร่างเธออย่างแนบเนียนแต่เร่าร้อน
เขายกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเอง ทีละเม็ด ทีละเม็ด
โชว์แผ่นอกแน่นราวกับถูกปั้นด้วยมือเทพเจ้าและเมื่อเขาถอดกางเกงออกแท่งเนื้อขนาดใหญ่แข็งแน่นราวกับท่อนแขนก็เผยให้เธอเห็น…เต็มตาญาดาเบิกตากว้างเล็กน้อย หายใจสะดุด
แม้จะมั่นใจในทุกด้าน แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้น…ทำให้เธอสั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้
เธอยังไม่เคยมีใครไม่เคยรู้ว่าร่างกายจะตอบสนองต่อผู้ชายคนหนึ่ง…ได้ถึงเพียงนี้
เวหาก้าวเข้ามาใกล้ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขาไล้จากต้นแขนลงมาจนถึงเอว
ก่อนจะค่อย ๆ กดเธอให้นั่งลงที่ปลายเตียง
“หายใจเข้าให้ลึก…ญาดา”
เสียงเขาต่ำ ลึก และเต็มไปด้วยแรงปรารถนา
“คืนนี้…จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ นอกจากเรา”
เขาคุกเข่าลงตรงหน้าสายตายังจ้องตาเธอไม่ละก่อนจะก้มลงใช้ปลายลิ้นอุ่น ๆ ละเลียดไล้ไปตามต้นขาขาว
ลากแผ่วเบาเข้าใกล้ร่องสาวที่ซ่อนกลีบเนื้อแน่นสั่นระริก
ญาดาเผลอครางแผ่วในลำคอเธอกัดริมฝีปาก ร่างกายบิดเร้าราวกับจะทนแรงร้อนจากปลายลิ้นของเขาไม่ไหว
เมื่อเวหาค่อย ๆ ทาบริมฝีปากลงบนกลีบเนื้อนุ่ม ๆ ด้วยจังหวะเชื่องช้า
ช้าแต่ลึกเบาแต่ซ่านจนขาเธอสั่นระริกไม่เป็นจังหวะ
น้ำหวานเริ่มคลอหน่วยและเสียงครางแรกที่เธอไม่เคยเปล่งให้ใคร…หลุดลอดจากริมฝีปาก
“อื้อ…เวหา…”
เขายิ้มชิดกลีบเนื้อเธอ ก่อนจะกระซิบ
“ผมยังไม่ได้เริ่ม…ที่รัก”
เสียงครางแผ่วของญาดายังสะท้อนในห้องเงียบปลายลิ้นของเวหายังคง แตะปลายลิ้นลงบนกลีบเนื้อที่สั่นสะท้านทุกจังหวะช่างละเมียดละไมราวกับเขาใช้เวลาศึกษาจุดสงวนของเธอมาแรมปี
ลิ้นอุ่น ๆ ปาดปลายกลีบอย่างเชื่องช้า ละเลียดตรงจุดไวสัมผัส
จนร่างเธอบิดโค้งไม่รู้ตัว
"อาา... พอแล้ว..."
เสียงนั้นเบาแทบไม่เป็นคำ แต่เวหาได้ยินเขาเลื่อนตัวขึ้น ช้อนเธอขึ้นวางกลางเตียง
แผ่นอกเปลือยของเขาแนบลงมา ร้อนวาบจนเธอสั่นและในจังหวะที่เขาขยับตัว
แท่งเนื้อแข็งแน่นของเขาก็สัมผัสกลีบเนื้อที่เปียกชุ่มของเธอพอดีญาดาหลับตาแน่น
มือเธอกำผ้าปูที่นอนแน่นจนปลายนิ้วซีดแต่กลับไม่ขยับหนีแม้แต่น้อย
เวหายิ้มมุมปาก โน้มจูบหน้าผากเธอเบา ๆ
ก่อนจะค่อย ๆดันแท่งเนื้อเข้าไปอย่างแผ่วเบา
“อื้ออ…”
เสียงของเธอสะดุดลมหายใจกลีบเนื้อแน่นบีบรัดแก่นกายของเขาอย่างต้านทาน
ความชื้นจากโพรงนุ่มคลอคลั่งอยู่เต็มปลายเขาไม่เร่งแต่ใช้จังหวะช้า แน่น และลึก
ค่อย ๆ แทรกผ่าน ความแน่นหนานั้นจนสุดปลายลำ
“เธอแน่นเกินไป ญาดา…”
เขากระซิบเสียงแหบอยู่ข้างหูมือใหญ่จับสะโพกเธอไว้แน่น
ก่อนจะค่อย ๆ ขยับตัวเข้าออกช้า...แรงขึ้นเล็กน้อย...ลึกขึ้นเรื่อย ๆ
เสียงกระทบเนื้อดังแผ่ว ๆ พร้อมเสียงครางอู้อี้จากญาดาที่พยายามกลั้นไว้
แต่ทุกการเคลื่อนไหวของเขา…เหมือนรู้จักร่างกายเธอดีเกินไป
เธอกระตุกเบา ๆ เมื่อเขาทิ่มแทงเบา ๆ แล้วถอนเกือบสุด
ก่อนจะดันกลับเข้ามาช้า ๆ จนเธอครางไม่เป็นคำ
“พะ…พอแล้ว เดี๋ยวฉัน…”
เสียงครางแผ่วสั่นสะท้านของญาดาดังแทรกออกมา
เมื่อเวหาค่อย ๆ ดันแท่งเนื้อเข้าไปลึกกว่าเดิมทีละนิด
ร่างกายที่ไม่เคยรู้จักความสัมพันธ์ลึกซึ้งถึงขั้นนี้
กำลังตอบสนองอย่างรุนแรง ทั้งเจ็บ ทั้งตึง
แต่ก็ทั้งร้อนและหวิววาบราวกับถูกเปิดประตูใหม่ของความรู้สึก
“อื้ออ... เวหา... ฉัน...”
เขาหยุดการเคลื่อนไหวทันทีที่รู้สึกถึงแรงต้านแน่นหนามือใหญ่ของเขาลูบผมเธอเบา ๆ
ริมฝีปากสัมผัสหน้าผากเธอแผ่วช้าน้ำเสียงทุ้มกระซิบใกล้หู
“ผมจะไม่เร่ง... ถ้าคุณยังไม่พร้อม”
ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยแม้จะยังอยู่ภายในตัวเธอญาดาเบือนหน้าหลบเล็กน้อยก่อนกระซิบเสียงเบา
“แค่...อย่าหยุดก็พอ”
เวหายิ้มจาง ๆ พลางจูบปลายคางเธอก่อนจะเริ่มขยับตัวอีกครั้ง
แช่แท่งเนื้อไว้เต็มความยาว แล้วดันเข้าช้า ๆ อย่างนุ่มนวล
เสียงเนื้อกระทบกันเบา ๆราวกับดนตรีชิ้นใหม่ที่เล่นช้าในค่ำคืนแสงไฟในเมืองระยิบระยับ
ญาดาหลับตาแน่น ปลายนิ้วเกร็งกำผ้าปูแน่นปากเผยอครางแผ่วทุกครั้งที่เขาขยับ
เจ็บเล็กน้อยในช่วงแรกแต่ความชื้นจากร่องกลีบของเธอก็เริ่มหลั่งออกมามากพอจะลดแรงต้าน
เวหาใช้ปลายนิ้วลูบแก้มเธอเบา ๆขยับเข้าออกช้า ๆเหมือนจะสื่อว่า
เขาไม่ต้องการเพียงแค่ร่างกายของเธอแต่ต้องการทุกความรู้สึก...อย่างทะนุถนอม
และในวินาทีนั้นญาดาก็กระตุกเบา ๆ...ถึงจุดที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน
ญาดาร้องครางกระเส่าเมื่อเวหาค่อย ๆ ขยับสะโพก
เสียงกระทบกันเบา ๆ ราวกับจังหวะดนตรีเร้าอารมณ์
แท่งเนื้อของเขายังแน่นเต็มในร่องสาวที่อุ่นชื้นของเธอ
แต่แทนที่จะเร่ง…เขากลับชะลอจังหวะ
ใช้เพียงปลายสะโพกกดเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ จนเธอสั่นเทาแทบขาดใจ
“คุณแน่นเกินไป ญาดา… ผมต้องเบากว่านี้ ไม่งั้นคุณจะทนไม่ไหว”
เสียงกระซิบทุ้มแหบข้างหูเหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นขึ้นสันหลังญาดาจิกเล็บกับแผ่นหลังเขา
ปลายเล็บลากไหล่กว้างเมื่อความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่างเขาค่อย ๆละเลียดจูบตามลำคอ
มืออีกข้างก็ลูบไล้ผ่านหน้าท้องลงมา จนกระทั่ง…
“อ๊าา…!”
เธอกระตุกแรงเมื่อเขากดปลายนิ้วลงที่จุดอ่อนไหวที่สุด
แล้ววนเบา ๆ พร้อมกับแท่งเนื้อที่ยังคาอยู่ในร่องกลีบที่เปียกชื้น
เสียงครางของเธอดังสั่นร่างบิดเกร็งพร้อมหยาดน้ำหวานที่พวยพุ่งออกมาจนเปียกเต็มต้นขา
เวหาหยุดนิ่งมองเธอด้วยสายตาหลงใหลเต็มเปี่ยมก่อนจะกดจูบที่หน้าผากเธอเบา ๆ แล้วกระซิบ
“เสร็จแล้วสินะ…”
แต่เขา…ยังไม่หยุดเขาดึงแท่งเนื้อออกช้า ๆ แล้วดันกลับเข้าไปใหม่
คราวนี้เต็มแรงกว่าเดิมเสียงเนื้อกระทบกลีบเนื้อดังขึ้นถี่
เขาเริ่มขยับเร็วขึ้นจังหวะกระแทกแน่น ลึก และถี่ขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอครางลั่นห้อง
ญาดาแทบหายใจไม่ทันเธอเสร็จไปแล้วแต่เขากลับปลุกให้ความเสียวซ่านกลับมาอีกระลอก
เหมือนคลื่นที่ยังซัดซ้ำไม่หยุด
“อาา เวหา… ไม่ไหวแล้ว…”
“งั้นอย่าไหว… อยู่ในอ้อมแขนผมก็พอ”
เขากระแทกลึกครั้งสุดท้ายก่อนจะถอนหายใจหนัก ๆ เมื่อเขาปลดปล่อยเข้าไปในตัวเธอ
แท่งเนื้อเต้นตุบ ๆ ขณะปล่อยน้ำรักล้นทะลักในร่องกลีบของเธอ