Taş Duvarlar -Baslangıç-

BÖLÜM 3 – ATÖLYE: AHŞABIN İÇİNDE BİR ÇIKIŞ ARAYIŞI

Cezaevindeki en önemli kırılma, Deniz’in marangoz atölyesine alınmasıyla yaşandı.

Bir sabah gardiyan kapıyı açıp bağırdı:

“Altun! Atölyeye görevlendirildin. Hadi hazırlan!”

Atölyeye indiğinde ilk hissettiği şey talaş kokusu oldu. Kesilmiş çam kokusu, hafif reçine, metal testerelerin vızıltısı… Bu koku Deniz’in içindeki bir yeri uyandırdı.

Ahşapla uğraşmak garip bir şekilde insana kendini iyi hissettiriyordu. Bir tahtayı tutup yavaşça zımparalamak… çizgilerini görmek… düzensiz bir parçayı düzleştirmek…

Sanki kendisini anlamak gibiydi.

İlk gün onu küçük işlerle başlattılar. Zımpara, yüzey düzeltme, atölyeyi temizleme… Ama zamanla ustalar onun hızlı kavradığını fark etti. Ahşapla konuşmayı öğrenmiş gibiydi. Parmağı düzensiz bir yüzeye dokunduğunda nereden çatlayacağını hissediyor, bıçağı nereye vurması gerektiğini biliyordu.

Usta Nejat ona ilk kez şöyle dediğinde Deniz'in yüzünde yıllardır görmediği bir ışık belirdi:

“Sen bunun dilini çözmüşsün evlat. Ahşap ne ister, neyi kaldırır biliyorsun. Devam et… bu iş sende var.”

Deniz ilk kez bir yetişkinin ona “yapabilirsin” dediğini duyuyordu.

Bu söz, cezaevi duvarları içinde bile bir umut gibiydi.

---

Atölyede çalışırken Deniz yeni biriyle tanıştı: Kemal “Kertenkele”.

Kemal 20 yıldır içerideydi. İnce uzun parmaklarıyla ahşabı sanat eserine dönüştüren, usta işi işler yapan gizemli bir adamdı. Sessizdi ama gözleri hep konuşurdu.

Bir gün Deniz'in yanına oturup şöyle dedi:

“Sen tahtaya dokunurken kendini unuttuğunu fark ettim. Bu iyi. Çünkü insan ne kadar kendinden uzaklaşırsa, o kadar kendine yaklaşır.”

Deniz bu sözleri hiç unutmadı.

Kemal ona sadece marangozluk öğretmiyordu; düşünmeyi, kabullenmeyi, hayata karşı başka bir yoldan bakmayı öğretiyordu.

Günler geçtikçe Deniz’in içindeki öfke azalıyor, yerine daha ağır bir sessizlik yerleşiyordu. Bu sessizlik olgunluktan değil, “kabullenmekten” doğan bir sessizlikti.

Fakat cezaevinde hiçbir şey uzun süre huzurlu kalmaz.

İçerideki dengeler sürekli değişir.

Ve Deniz’in yükselişi bazılarını rahatsız etmeye başlamıştı.

---