ARJİN
Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum. Artık şu olaylar bir an önce bitse de kurtulsam diye bekliyordum. Ama bu olayların biteceği de yok gibiydi. İşin içinden nasıl çıkacaktım bilmiyorum ama bir şeyler yapmak ya da bulmak zorundaydım. Nazan’ın burada kalacağın netleşince iyice bir gerilmeye başladım.
Kalmasına gerek yoktu. Benim de burada kalmama gerek yoktu. Altı üstü biraz yorgun düşmüştüm. Anlaşılan bu gece bana eziyet olacaktı. Ben gergin bir şekilde beklerken Metehan abinin gözlerini üzerimde hissedince göz ucuyla ona baktım. Ama onunla çok bir samimiyetimiz yoktu, fazla gördüğüm söylenemez zaten. Ara ara yurt dışına gidip gelirdi.
Bu sırada annem içeri girip yanıma yaklaştı ve saçlarımı okşuyor gibi yapıp kulağıma doğru eğildi. “İşler sarpa sarıyor kızım, gözünü seveyim dikka
