เริ่มงาน… 18+

1925 Words

กว่าเธอจะหาคำอ้างที่จะต้องมาอยู่กับเขาได้.. เธอก็ต้องหาตัวเลือกที่มันน่าจะเหมาะที่สุดและสิ่งที่เธอทำได้ก็คือ.. บอกพ่อไปว่าเธอต้องออกมาพักที่หอของมหาวิทยาลัยเพราะการเรียนต่อปริญญาตรีมันเรียนหนักและกลับบ้านดึกซึ่งการกลับบ้านดึกนั้นคือเธออ้างออกไปว่างานกลุ่มที่จะต้องทำกับเพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัยบางครั้งมันใช้เวลาทำนานเธอกลัวว่าจะไม่มีรถกลับและทางมหาวิทยาลัยของเธอได้ยื่นข้อเสนอให้กับเธอ.. นักเรียนทุนสามารถอยู่หอพักได้ (เรื่องนี้เธอโกหกพ่อน่ะเธอแต่งขึ้นมาแต่จะให้เธอทำยังไงได้เล่า… ถ้าเธอไม่พูดแบบนี้พ่อคงไม่ให้เธอออกมาแน่..) เมื่อพ่อได้ยินแบบนั้นวินาทีแรกพ่อก็ลังเลเพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงยังไงล่ะ แต่เมื่อเธอบอกไปว่ามันแบ่งหอระหว่างนักศึกษาหญิงและนักศึกษาชายพ่อเลยวางใจได้และอนุญาตให้เธอมาอยู่หอ (ทิพย์) ได้.. แต่เรื่องนี้เธอก็ได้ขอให้กั๊ฟช่วยเธออีกแรงโดยให้เขาบอกเพื่อนสนิทของเขาว่าให้ทำหนังสือยืนยันมาให้เธอที และเขาก็ทำจดหมายโกหกเป็นลายลักษณ์อักษรส่งมาให้เธอ.. แม้ว่าตอนแรกเขาจะเหวี่ยงใส่เธออยู่เยอะพอสมควรแต่เขาก็ทำ.. กั๊ฟเป็นคนดีคนหนึ่งเลยนะ “ตอนเย็นกลับไปฉันต้องได้เจอเธอที่ห้อง…” นั่นคือข้อความแรกที่เขาส่งมาหาเธอหลังจากที่เราสองคนตกลงกันแล้วเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันจะต้องทำ… เธอได้ย้ายเข้าไปอยู่ที่คอนโดของเขาแล้ว… ถามว่าคอนโดนั้นมีเขาอาศัยอยู่รึเปล่า.. ไม่ เขาไม่ได้อยู่ที่คอนโดนั้น คอนโดที่เธออยู่มันน่าจะเป็นคอนโดที่เขาเปิดเอาไว้ให้เธออยู่และเป็นสถานที่สำหรับ.. อืม.. ทำเรื่องแบบนั้นระหว่างเขาและเธอ.. ถามว่าเธอรู้สึกยังไง.. ถ้าตอบตามตรงเลย.. ก็แย่นะ เพราะเธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอเป็นชู้กับใครสักคนอยู่ทั้งที่จริงๆ แล้วกั๊ฟไม่มีใคร เธอแอบๆ ได้ยินมาว่ากั๊ฟไม่มีแฟน กั๊ฟไม่มีคู่หมั้นคู่หมายอะไรทั้งนั้นแต่การที่เขาพยายามแอบและซ่อนเธอเอาไว้ที่นี่. มันก็ไม่ต่างกับการที่เธอเป็นชู้ใครเลย.. เธอรู้สึกแบบนั้นนะ.. “ได้สิ.. แล้วเราต้องทำอะไรให้นายกินรึเปล่า…” “ไม่จำเป็น… ฉันแวะไปหาเสร็จธุระแล้วฉันก็จะกลับเลย…” เสร็จธุระแล้วก็จะกลับเลย.. มันฟังดูแปลกๆ นะ.. แต่ก็นะ จะมามัวน้อยใจกับเรื่องแบบนี้ก็คงไม่ถูก.. “อืม..” ~~~~~~ “อีฟ…. กลับยังไงน่ะให้เราไปส่งไหม” “ไม่เป็นไรบอม… พอดีเราจะไปเข้าห้องสมุดสักนิดน่ะจะไปหาข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจในช่วงปีหนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบห้าน่ะ… เธอก็อย่าลืมหาข้อมูลหยิบย่อยในส่วนของเธอด้วยล่ะ..” ขอโทษนะบอม.. ขอโทษที่จะต้องโกหกบอม… “ไม่ลืมหรอกน่า..พูดมากจริง.. งั้นเราไปนะ อย่ากลับดึกล่ะเป็นห่วง.. ถึงบ้านแล้วอย่าลืมทักบอกเราด้วยนะ…” “จ๊าๆๆ ไม่ลืมๆ บอมก็กลับดีๆ นะ…” “อืม.. ไปนะ..” ฟู่ว.. หลังจากที่เธอยืนมองบอมขับรถออกไปเธอก็เปิดโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาทันทีและเช็กดูว่ารถไฟฟ้าสายไหนไปลงบริเวณคอนโดของกั๊ฟบ้างเพราะตอนเธอมาเรียนเธอนั่งแท็กซี่มาแต่เธอก็ไม่อยากเสียเงินขึ้นแท็กซี่บ่อยๆ ไงมันเปลือง.. ช่วงนี้เธอต้องเซฟตัวเองก่อนเพราะกั๊ฟยังไม่ได้ให้เงินเธอยังไงล่ะและเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาจะให้เธอวันไหนและตอนไหน… ….. เขาได้แต่แอบซุ่มมองดูผู้หญิงของเขากับเพื่อนของเธอ… ไอ้หมอนั่นดูยังไงก็รู้ว่ามันชอบผู้หญิงของเขา.. ฝันไปเถอะ.. ถ้ากูไม่เบื่อมึงก็ไม่มีทางได้แอ้มแน่นอน… เฮ้อ… กว่าจะมาถึงก็เป็นชั่วโมงกว่าเหมือนกันนะ… รถไฟฟ้าที่นั่งมามันต้องเปลี่ยนสาย และเมื่อมาถึงจุดหมายที่เธอคิดว่าใกล้ที่สุดเธอก็ต้องเดินต่อมาอีกตั้งเกือบสิบนาทีแน่ะ.. แต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยทางผ่านคอนโดก็มีร้านค้าอยู่เธอสามารถซื้อน้ำและซื้อของไปกินที่คอนโดได้… เพียงแค่ก้าวเข้ามาในพื้นที่คอนโดมันก็ทำให้หนังตาของเธอแทบปิดเลย.. อากาศเย็นๆ กลิ่นหอมๆ ที่ได้ดมแล้วมันช่างผ่อนคลายซะเหลือเกิน.. เธอไม่คิดเลยว่าคอนโดแห่งนี้เขาจะใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ด้วย… ติ๊ง… ตึกตึกตึก… ติ๊ด…. แกร๊ก…. ตึกตึกตึก… “เธอมาช้า..” เฮือก… “ตกใจหมดเลย….” ขวัญเอ๊ยขวัญมา… อีฟเอ๊ย… ตกใจหมด… “ทำไมถึงมาช้า.. ไปไหนมา…” “ไม่ได้ไปไหน.. พอเลิกเรียนเราก็นั่งรถไฟฟ้ากลับมาเลย.. พอลงสถานีที่ใกล้ที่สุดแล้วเราก็ต้องเดินต่อมาอีก… พอดีเราเห็นมีร้านสะดวกซื้ออยู่เราเลยแวะซื้อของเข้ามาด้วยเรา..” “พอแล้วไม่ได้ให้อธิบายอะไรยืดยาว.. ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะเหม็น…” ฮือ… เหม็นเหรอ? เธอเหม็นขนาดที่เขาได้กลิ่นเลยเหรอเนี่ย… ตายแล้วน่าอายชะมัดเลยอีฟ… ตลกดี.. เขามองท่าทางของเธอที่ทำท่าฟุดฟิดๆ ดมกลิ่นตัวเองไปมาอยู่.. มันไม่ไม่ได้เหม็นหรอกแต่ที่เขาพูดออกไปเพราะเขาหงุดหงิดเท่านั้นเอง.. ใครจะไปได้กลิ่นตัวคนได้ไกลขนาดนั้นวะถ้ากลิ่นตัวไม่แรงจริงก็คงไม่ได้กลิ่นหรอก.. แต่ที่เขาพูดออกไปเพราะเขา.. อย่างที่บอกหงุดหงิดที่เห็นไอ้เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อคนนั้นมันชอบตอแยกับผู้หญิงของเขาก็เท่านั้นเอง.. เขาก็พอจะเดาออกว่าเธอออกมาจากมหาวิทยาลัยแล้วก็ดิ่งมาที่นี่เลยแต่เขาไม่รู้ไงว่าเจ้าตัวจะมาแบบไหน.. “ได้ๆ เราไปก่อนนะ…” น่าอายจริงๆ เลยอีฟเอ๊ย… ตึกตึกตึก…. แกร๊ก.. ปัง… ฮึๆ .. สิบนาทีต่อมา… แกร๊ก… “อาบแล้วเหรอ? เร็วจัง..” ทำไมเธอคนนี้ถึงอาบน้ำเร็วจังเลยวะปกติผู้หญิงจะใช้เวลาในการอาบน้ำเป็นชั่วโมงไม่ใช่เหรอ? เขาเองขนาดเป็นผู้ชายเขายังอาบน้ำนานเลย.. แปลกๆ “ใช่ อาบเสร็จแล้ว.. ทำไมเหรอ? มีอะไรรึเปล่า..” เธอก็อาบปกติของเธอแบบนี้มาตลอดนะ.. มันจะต้องอาบน้ำขนาดไหนกันเชียวถึงจะพอดี “มานี่หน่อย….” ตึกตึกตึก… หมับ… “อ๊ะ.. ดะ.. เดี๋ยว.. กั๊ฟเธอจะทำอะไร.. อื้อ…” แค่เธอเดินมาถึงยังจุดที่เขานั่งอยู่เขาก็กระชากมือของเธออย่างแรงจนมันทำให้เธอล้มลงไปอยู่บนตัวของเขา.. “ใส่ทำไมมันเกะกะ.. ยังไงก็ต้องถอดอยู่แล้ว…” ไม่รู้จะใส่ทำไมเสื้อในเนี่ยใส่ให้มันได้อะไรเพราะยังไงเขาก็ต้องถอดอยู่แล้ว… “คือ.. ต้องใส่สิ.. เดี๋ยว.. กั๊ฟ.. จะทำอะไร.. ดะ.. เดี๋ยวก่อน… อื้อ…” อยู่ๆ เขาก็ซุกใบหน้าของเขาลงมาที่บริเวณร่องอกของเธอและไม่เพียงเท่านั้นเขายังสอดมือของเขาเข้าไปในชุดนอนของเธอแล้วปลอดตะขอเสื้อชั้นในของเธอออก.. “ใหญ่ดี.. ชอบ.. ขอดูดหน่อย..” 0//0 ทำไมเขาถึงกล้าพูดออกมาแบบนี้นะ.. เขาไม่อายบ้างเลยรึยังไงกัน.. อื้อ… จ๊วบ… เสียงอันน่าอับอายดังขึ้นมาทันทีที่ริมฝีปากแดงๆ ของเขาครอบลงไปที่ยอดอกของเธอและเขาก็จัดการดูดมันจริงๆ .. เป็นการดูดที่มันทำให้เธอรู้สึกเสียวมาก.. เสียวอย่างบอกไม่ถูก.. มันเสียวลงไปที่ท้องน้อยของเธอ.. บริเวณนั้นของเธออยู่ๆ มันก็เต้นตุบ.. มันเต้นตุบๆ .. เธอบอกไม่ถูกเลย.. มัน.. มันรู้สึกแปลกๆ … อื้อ…. / จ๊วบ… “เด้งสู้ปากสู้มือจริง…” หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวมันทำให้เขาแทบจะไม่อยากหยุดบีบและเคล้นมันเลยสักนิด.. ขนาดของมันใหญ่ล้นมือ ยอดอกที่มันแข็งสู้ลิ้นและฟันของเขามันทำให้เขาอยากจะกัดลงไปแรงๆ เลยด้วยซ้ำแต่เขาก็ทำไม่ได้.. เพราะถ้าทำมันคงจะเจ็บหน้าดู… “เดี๋ยวก่อน.. อื้อ… อย่าพึ่ง.. กั๊ฟ.. อ๊าห์… เบา.. เบาหน่อย..” ฮือ… เธอรู้สึกดีมากๆ ดีจนบอกไม่ถูกเลย.. เธอจะทำยังไงดี.. เธอจะบอกเขายังไงดีว่าเธอยังไม่เคยทำเรื่องแบบนี้.. เธอยังไม่เคยโดนทำแบบนี้กับใครเลย… “อย่าขัดขืน.. ปล่อยให้มันเป็นไปตามอารมณ์.. ฉันจะค่อยๆ ทำ…” เขาไม่สัญญานะว่าเขาจะค่อยๆ ทำแต่เขาจะพยายามก็แล้วกัน.. ใครมันจะไปทนได้วะของสวยๆ งามตรงหน้าตรงนี้.. ใครจะไปอดใจไหวกัน.. …. ฝ่ามือใหญ่ของเขาค่อยๆ บีบเคล้นที่หน้าอกอวบอิ่มของเธอคนนี้.. ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามเบามือขนาดไหน.. แต่ว่า… มันไม่ได้ว่ะ มันไม่ได้จริงๆ มีบ้างบางครั้งที่เธอส่งเสียงร้องออกมาเบาๆ เพราะเขาบีบแรงเกินไป.. ก็มันน่าบีบนี่นา… จ๊วบ… “อื้อ.. กั๊ฟ.. ซี๊ด.. มันเสียว…” ตอนนี้ริมฝีปากของเขาไม่เพียงแค่ดูดลงมาที่ยอดอกของเธอแต่เขายังใช้นิ้วของเขาสอดเข้ามาในพื้นที่สงวนของเธออีก.. มันเสียวมาก เสียวมากจริงๆ ทุกครั้งที่นิ้วของเขาขยับเข้าออกขนอ่อนตามร่างกายของเธอมันลุกชูชันด้วยความเสียว.. เธอพึ่งจะรู้ว่าการที่คนเรามีเพศสัมพันธ์กันมันจะทำให้เสียวได้มากขนาดนี้.. ภายในพื้นที่สงวนของเธอมันเต้นและตอดตุบๆ ไปตามแรงขยับของนิ้ว.. น่าอายมากเลยนะแต่จะให้เธอทำยังไงได้ในเมื่อมันเสียวมากจริงๆ … จ๊วบ… ซี๊ด… “เธอตอดแรงไป.. ฮืม.. ฉันจะขยับนิ้วไม่ได้แล้วนะ…” แม่งตอดดีฉิบหาย.. ทั้งตอดทั้งดูด… ถ้าเกิดไอ้เจ้าของแข็งของเขาเข้าไปสมสู่กับเธอเล่า.. มันจะฟินขนาดไหนกันนะ.. ไม่ได้แล้วต้องได้.. ต้องเอาเดี๋ยวนี้.. ตอนนี้เลย ทนไม่ไหวแล้ว… “อ๊ะ…” “ใจเย็น.. เธอจะได้เจอของจริง..” กึด… “อ้าย… เจ็บ.. กั๊ฟ.. เจ็บ.. อื้อ…” เจ็บมากเลย.. ทำไมมันเจ็บแบบนี้นะ… ถึงแม้ว่าเธอจะเคยได้ยินมาบ้าง.. แต่เธอก็ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้… สวบ.. อ๊าห์… “เธอตอด… เหี้ย.. โครตดี….” แม่ง.. โคตรแน่น.. แล้วยิ่งเอาสดด้วย.. โคตรเสียว.. แม่งเอ๊ย.. ซี๊ด…. “ฉันจะขยับ.. อย่าเกรงถ้าเกรงเธอจะเจ็บ…” ตับ.. ตับ… ตับ… เธอจะทำยังไงได้นอกจากฟังและทำตามที่เขาพูดถึงแม้ว่ามันจะเจ็บอยู่บ้างแต่มันก็.. มันเจ็บไม่นานมากเท่าไร.. เพียงแค่เขาเริ่มขยับสะโพกของเขา.. ส่วนนั้นของเธอจากที่มันเจ็บมันก็แปรเปลี่ยนไปเป็นความเสียวแทน.. เขากระแทกส่วนนั้นของเขามาหาเธอเน้นๆ จนทำให้เธอรู้สึกจุก.. มันทั้งจุกทั้งดี.. เธออธิบายไม่ถูกเลยในตอนนี้…

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more