ตกลง.. ผู้หญิงของเขาเป็นห่าอะไรวะไม่ยอมกลับคอนโดมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ.. การที่เจ้าตัวบอกว่าต้องดูแลพ่อเพราะพ่อไม่สบายเนี่ยมันก็สามารถกลับมานอนคอนโดได้เปล่าวะ ถ้ามันยากนักก็จ้างพยาบาลเอาสิ.. ทำไมต้องเรื่องมากไม่ยอมกลับคอนโดและที่สำคัญเจ้าตัวไม่ได้ไปเรียนด้วย.. ตกลงเป็นอะไรกันแน่..
“เป็นอะไรของมึงวะไอ้กั๊ฟ.. ทำหน้าอย่างกับใครตาย.. มึงดูหงุดหงิดนะช่วงนี้และที่สำคัญ.. มึงดูไม่ค่อยสบอารมณ์กับเรื่องต่างๆ”
“ไอ้คิมมึงนั่งใกล้ๆ ไอ้เต้มึงช่วยตบปากมันสักทีสิ แม่งน่ารำคาญไอ้สัตว์.. พูดมาก ระวังเถอะขอให้น้องตุ๊กตาของมึงทิ้งมึงไปเอาผัวใหม่..”
“ไอ้เหี้ยกั๊ฟ.. กูขอให้เด็กมึงมีผัวใหม่ ขอให้เด็กมึงทิ้งมึงและไม่กลับมาหามึงอีก ขอให้ไม่มีใครเอามึง..”
พรึบ.. ป๊าบ..
“ไอ้เหี้ยกั๊ฟ.. เจ็บนะเว้ยไอ้ห่าเอ้ย..”
“ก็กูถีบให้มึงเจ็บ.. เงียบปากของมึงได้ละ.. น่ารำคาญ…”
อาการเขาออกชัดขนาดนั้นเลยเหรอ.. แต่เขาว่าไม่นะ.
