KURŞUNLARIN DANSI

37. Bölüm ( Tanışma )

Yavaşça kafamı arkaya çevirip uyuyan ikiliye baktım . Tam onları uyandıracakken kapım açıldı. Kapıya döndüğümde gördüğüm kişiler ile gözlerim büyüdü . Dedem , babam ve amcam bir bana bir arkadaki ikiliye bakıyorlardı . Yutkunup unutmaları için " Dede , amca , baba ! Ben geldim " dedim . Bundan etkilenmemiş olacaklar ki hâla gözleri halamlardaydı .

Korkuyla yutkunup Beren e döndüğümde koltukla kapının arasından elini sokmuş Küboş un bacağına yavaşça dokunuyordu . Ama maalesef halamda tık yoktu .

Artık uyanmaları gerektiğini düşünerek " Özcan enişte ! Küboş ! Uyanın bence artık . " dediğimde Özcan başkan gözlerini açmaya başladı . Gözlerini bana çevirdiğinde diğerleri görmeden gözümle yanımı gösterdim. Bakışları oraya dönerken gördükleriyle yutkundu .

Koluyla omzunda yatan halamı dürttü yavaşça . " Küboş biz biraz basılmışız da kalk . " dediğinde kıkırdadım . Tabi bütün bakışlar bana dönümce susmuştum . Dedemlerin anlamaz bakışları eşliğinde omuz silkip halama döndüm . Eniştem bir tek halamın duyacağı bir şekilde dedemlere bakarak demişti . Dedemler duyamasada ben dudaklarını okuduğum için anlamıştım .

Halamın hala uyanmadığını gören ben Özcan başkana bakıp " Enişte sen çık . Ben onu uyandırırım . " dedim .

Özcan başkan tek başına dedemlerle yüzleşmek istemiyor olacak ki gözleriyle hayır dercesine bakmıştı . Sonrada dedemlerin delici bakışları eşliğinde inmişti arabadan . Onları tek bırakmanın mantıklı olmayacağını dedemin Özcan başkanı arka bahçeye çektiğinde anladım .

Halamı dürtüp " Kocan elden gidiyor . Kalksana kız . Ne ağır uykun var seninde lan . Ben seni böyle bilmezdim Küboş . " dedim sonda sitemli bir şekilde .

Halamın uyanmayacağını anlayınca Beren e dönüp " Şu salağı uyandır . Kocası elden gidiyor . " diyerek hızla indim arabadan .

Bu hamlemle Beren bana doğru eğilip " Sen nereye Aysima ? " demesiyle arkamı dönmeden " Kocasının götünü kurtarmaya . " dedim . Arkamdan kıkırdadığını duymuştum .

Gecenin saat bilmem kaçında Özcan başkanı kayınpederinden yani dedemden kurtarmaya gidiyordum . Bir günde onca olayı yaşadıktan sonra hemde .

Saatin kaç olduğu aklıma takıldığı için telefonumu açtım . Gördüğüm saat ile gözlerim pörtlerken olduğum yerde kaldım . Saat 22.41 di . Saat 11 e gelirken dedemler sırf Özcan başkan için bizi mi beklemişlerdi ?

Arka bahçeye gittiğimde Özcan başkanın etrafının sarılmış olmasıyla gülerek " Selena mı çağırıyorsunuz ? Bu durumda Selin , Leyla ve Nazlı kim ? Selena anladığım kadarıyla Özcan enişte . " dememle bakışlar bana dönmüştü . Özcan başkan ise rahat bir nefes vermişti .

Dediğime kıkırdayıp " Ya da adamın başında zebani mi oldunuz ? En büyük zebani kim ? Bu arada bence bu kadar yakışıklı zebaniler olmamalı . Çünkü böyle zebaniler varsa ben cehenneme razıyım . " dedim .

Özcan başkan sırıtırken babam " Aysina neyin kafası bu ? " demişti .

Gülerek " Sütlü köpüklü kafası ." dememle amcam göz devirmişti. Bence gayet komikti .

Babamın ellerini Özcan başkanın üstünden yavaşça çekip " Şimdi içeri geçip düzgünce konuşuyoruz . " diyip Özcan başkanın kolunu tuttum . Diğerlerinin bir şey demesine izin vermeden koluna girerek yanımdan sürüklemeye başladım .

Özcan başkan arkadan gelenlere çaktırmadan " Kraliçesin Aysima sen . Bir tanesin . Eşin benzerin yok . Yerim seni yaa . Ham yaparım " dediğinde kaşlarımı çattım . Babamlar olayı çakmasın diye ona dönmeden " Başkanım bunlar halama demeniz gereken laflar değil miydi ya ? " diyip kıkırdadım .

Bu soruma göz devirdikten sonra gülümseyerek " Sen de benim kızım gibisin Aysima . Seni ben eğittim ve bunun değerini en iyi sen biliyorsun . Kendime bir varis seçecektim ve ben seni seçtim . Bunu hiç bir şey değiştiremez . " dedikten sonra saçımı öptü . Ve kulağıma doğru " Yakın zamanda Gölge için bir görev emri çıkıcak galiba . Hazırlıklı ol . " dediğinde tam cevap verecektim ki birisi tarafında yana doğru çekildim .

Çekildiğim yere döndüğüm gördüğüm babamla gülümsedim . " Sen benim kızımsın . " demesiyle gülücek gibi oldum .

Ama alınmasın diye hemen toparlayıp " Evet . Aksi bir şey söylemedik baba . Ben senin kızınım . " dediğimde onayladı ve zafer sırıtmasıyla saçıma bir öpücük kondurdu .

Bu haline sırıtıp Özcan başkana döndüm . Ona döndüğümü gören Özcan başkan göz kırparak önüne döndü .

Eve girdiğimizde sarılmalar beni karşılamıştı . Bu aile sıcaklığını özlediğimi fark ettiğimde buruk bir tebessüm oldu suratımda . Ben bunların hepsini yaşayacağımı bilerek seçmiştim mesleğimi . Olamayacağımı düşündüğüm zamanlarda olmuştu . Ve o zamanlarda çektiğim acı şu anki özlemimle kıyaslanamazdı . Bu odadaki herkes benim askerlik sevdamı heves olarak görmüştü . Ve olmadığını anlayınca olmamam için elinden gelenleri yapmışlardı . Sırf bu yüzden 10. sınıfta gözlerim 1 numara miyop çıkınca lazer yaptırmamak için inat etmişlerdi . Ama benim inadım onlarınkini kırınca 12 . sınıfa başlamadan lazer yaptırmıştım . Askerlik gerçekten çok zordu . Herkes yapamazdı ama ben galiba biraz psikopattım . Çünkü aksiyona bayılıyordum . Çatışma olduğu zaman heyecanlanıyordum . Tabi aynanda gelen birine bir şey olabilir korkusu da vardı ama onun dışında seviyordum . Bu mesleği her haliyle seviyordum .

Beren in yanıma gelip " Aysima yine geçmişe gittin galiba . Gözlerin doldu . Niye şimdi drama yapıyorsun ki kızım ? " dediğinde kahkaha attım . Çok haklıydı . Gereksiz duygulanmıştım .

Beren in koluna girerek salona adımladım . Salona girdiğimde bakışların bana dönmesiyle Beren i göstererek " Arkadaşım Beren . " dediğimde annem ayağa kalkarak " Liseden beri dilinden düşmeyen Beren mi ? " sorusuyla kahkaha attım . Beren de o sırada kızarmakla meşguldü . Ne kadar benim patavatsızlıklarıma alışsada hatta arada kendi de yapsada utangaçlığından bir şey kaybetmemişti .

Kafamı onaylar şekilde salladığımda Beren kolumdan çıkıp annemin elini öptü . Sonra annemle sarıldıklarında arkadan yengemin " Burada mı kalacak ? " sorusuyla yek kaşımı kaldırarak ona döndüm .

Sakin bir tavırla " Evet yenge . Bir sorun mu var ? " diye sorduğumda " Bu kadar kişi nerede kalacağız Aysima . Otel yok muymuş ? " sorusuyla Beren gerilmişti .

Beren in gerilmesi beni sinirlendirirken son bir kez sakin bir tavır sergileyerek " Yenge biz Beren ile benim odamda yatarız . Diğerleri de ona göre dağılır " dedim .

Yengem burnu üstte bir tavırla " Senin odanda biz kalıyoruz olmaz Aysima . " demesiyle kafamı eğdim . Amcanın karısı o Aysima . Kuzenlerinin annesi o Aysima . Hayatın boyunca yüz yüze geliceksin .

Kendimi sakinleştirme çabalarımın ardından gülümseyerek " O zaman salonda kalırız yenge . Karşılıklı koltuklarda yatarız " dedim .

Buna da bir kulp bulmuş olacak ki " Köy evi mi burası ? Salonda yatmak nedir ? " sorusuyla en sonunda sinirlerime hakim olmayarak " Bilmem yenge . Salonda yatıcak kişi sen olduğunu göre sana sormak lazım . " dedim .

Bu dediğimi anlamayarak " Efendim ? " dedi sorar bir tonla .

Dudaklarımı yalayarak ıslatıp " Benim odamda istersem 10 kişiyle bile kalırım . Bu seni ilgilendirmez . Ayrıca benim odama yerleştiğinde kimden izin aldıysan şu an o kişi bile seni kurtaramaz " dediğimde sinirle ayağa kalktı .

Onun bir şey söylemesine izin vermeden amcam konuşunca amcama döndüm . " Ben geçmesini söyledim Aysima . Bir sorun mu var ? " dediğinde güldüm . Hâla sorun mu var diyordu ya . Çıldıracaktım .

Sesimi hafif yükselterek " Var amca . Sorun var . Sizin odanız varken benim odamda kalmak da ne oluyor ? Bak yanlış anlama . Ben burada yokken kalmana lafım yok . Rahat rahat yatmak için kalmışsınızdır . Ama ben geldikten sonra odamdan çıkmayıp ayrıca benim için gelen misafirime yukardan bakarsa ve otel yok mu derse ben sinirlenirim . Beren yengem gibi cerrah koca parası yemiyor amca . Kendisi bizzat cerrah olarak kazanıyor . Burada kalması için ısrar eden bendim . Ve öyle olucak . " dediğimde sustu . Bilerek cerrahlığa vurgu yapmıştım . Çünkü amcam ne kadar okumuş olsada yengemle birlikte en iyi meslek olarak cerrahlığı görüyordu ve kendisi cerrah karısı olduğu için her istediğini yapabileceğini düşünüyordu .

Onun yerine yengem " Bizim odamızda dolu heralde . Asya , Efe ve Ege ye yaptık o odayı " demesiyle kahkaha attım . Sırf kıskançlıktan yapmıştı . Aysima nın bu evde odası varsa benim çocuklarımın kesin olur mantığıyla yapmıştı hemde .

Sinirle ellerimi saçlarımdan geçirip " Yapmasaydınız yenge . Bana mı sordunuz ? " dediğimde üstüme yürüyerek " Senin var ama benim çocuklarımın niye olmasın ? Benim çocuklarım senden aşağı mı ? " demesiyle kahkaha attım . Kendisi itiraf etmişti .

Keyifle " Yenge ben onların yaşındayken salonda yatıyordum . Ayrıca farkındaysan bana o odayı annemle babam verdi . Ve kendileri de şu an kendi istekleriyle burada kalmıyorlar. Sen çocuklarına verdiysen bu odayı geceleri kendi evinde kalıcaksın ya da çocuklarınla 5 kişi bir odada kalırsınız . Bu benim sorunum değil . " diyerek Beren in koluna girdim . Yengeme yalancı bir tebessüm atıp " Biz Beren ile odamıza yerleşmeye gidiyoruz . Eşyalarınızı Asya ların odaya koyarım . " dedim .

Odadan çıkarken dedemin yengeme " Fatma bana çay koy " diyişini duymuştum . Bu her ne kadar komiğime gitsede gülememiştim .