Biz arabada ilerlerken derin düşüncelerle boğuşuyordum. Hiç bilmediğin bir yol, sonsuzluk...
" Tanışalım mı? " Sesi arabadaki sessizliği bozmuştu.
" Ben Barış, sende Bahar memnun oldum." dedi. Gülümsedi. Bende hafif gülümseyerek başımı hafif sallayarak.
" Bende memnun oldum. " dedim. Tüm dikkati yoldayken yarım saat daha geçmişti. Benim, sessizliğimizi bozacak ne halim, ne de enerjim vardı.
" Bahar biraz konuşabilir miyiz? Çok sıkıldım. On üç saat yol gideceğiz seninle uykum gelsin istemiyorum." dediğinde şaşırdım. Hiç bu kadar uzun bir yere gitmedim. İstanbul dışına da çıkmamıştım. Gözlerim yuvasından çıkacaktı. Barış da bana bakınca güldü. Bende gülmesine karşılık konuşma isteği oluştu.
" Ben hiç İstanbul dışına gitmedim. Çok uzakmış Urfa. "
" Evet uzaktır ama güzelde. Ben hal
