Kabanata 4

1216 Words
SISING-SISI ako nang umalis sa lugar na iyon. Pahiya at inis parin kahit pa nang tuluyan akong makalayo sa Hacienda na hinintuan. I've never had a horrible day like this before.. never in my entire life. Nang makalabas sa crossroad na pinanggalingan ay bumalik agad ang signal. Akala ko'y doon na matatapos ang lahat ngunit kasabay rin noon ang pagkamatay ng sasakyan. Mayroon nang mga dumadaan sa gawi na iyon pero masyado akong takot para manghingi ng tulong. Iniisip ko na baka mamaya ay masamang tao pa ang ma-tiyempuhan ko. I ran out of gas, sakto pang walang reserbang gasolina sa trunk. Ang isang gulong sa likod ay impis din. I immediately called my brother and cousin, Vack for help. Patila na ang ulan, pero dahil basa na rin naman ako ay nanatili ako sa labas nang ilang sandali para tignan kung may iba pang diperensya ang sasakyan. Edrianne will surely get mad, and Louvell.. Agad na umikot ang mga mata ko. Now this is a draw. Paniguradong hindi natuloy ang photoshoot dahil sa akin, at hindi iyon ang gusto kong mangyari. I just wanted to be late, hindi ko sinadyang hindi pumunta. Ngayon ay napasama pa ang plano kong asarin ito, imbis, ako ngayon ang nasa ganitong sitwasyon. I pushed back my hair and took a glimpse on the side mirror. Malakas ang ihip ng hangin. Nakikita ko iyon sa halos pagkabali ng sanga ng puno. Marahas ang naging pagsayaw ng mga dahon, nevertheless, the rain has stopped. Doon ko itinuon ang atensyon ko. Pilit kong inignora ang walang tigil na pagtunog ng cellphone ko. It was Benjamin. Kanina naman ay si Hericane. Right after the signal came back my phone lagged from their flood messages. There are some texts from unregistered number, too, pakiwari ko'y si Louvell iyon. Pa-utos kasi at matapang ang mensahing laman noon. Bumuntong hininga ako. Itinukod ko ang siko sa upper door panel. Tumingala ako sa labas ng bintana. Makulimlim ang kalangitan. Hapon na at kung hindi pa darating sina Kuya sa mga oras na ito ay baka abutan na kami ng dilim. Nakauwi na kaya ang mga pinsan kong kasabay ni Louvell na umalis? If that was the case, then Lolo Asmodeous have probably found out about what happened by now. I bit my lower lip and breathed hard. Doon lamang umiikot ang isip ko habang nakatambay sa loob ng sasakyan. Not long after that Kuya Luiz came together with Vack. Sakay nito ang puting Ford SUV, kasunod nila ang driver ng Lolo na siyang nag-ayos sa sasakyan ni Edrianne. Nauna kaming umalis ni Kuya, iniwan namin si Vack para magmaneho sa iniwang sasakyan. Mabuti nalang at parating may dalang extrang damit ang kapatid ko, idinoble ko nalang muna iyon sa maruming suot. Kuya Luiz also had my shoes removed, maputik raw kasi. I sat on the passenger seat barefooted, ang upuan ko ay nilagyan nito ng malinis na doormat. "I forgot to tell you about the signal.." he said casually. I stopped brushing my hair with my fingers and turned to him. "You forgot?" Asik ko. "I was so worried!" He chuckled and looked at me through the rear view mirror. "Ano ba kasing ginagawa mo roon? Aren't you supposed to go on your photoshoot?" "Naligaw ako." He leered at me. "C'mon, you're not stupid enough for that." "I haven't been to your Hacienda so how would I know?" "Hacienda? Ang akala ko ba sa Puerto Rico?" Umawang ang mga labi ko, gulat nang mapagtanto ang sariling sinabi ngunit nang makabawi ay nag-iwas ako ng tingin. Humalukipkip ako at huminga nang malalim. Naramdaman ko pa ang mga mata nito sa akin nang ilang segundo pero hindi na ulit ito nagsalita pa. He clicked his tongue before turning his head on the road. Ang mga mata ko ay nanatili sa labas ng bintana. I bit my tongue. Dahan-dahan ay inangat ko ang kabilang kamay pataas sa sentido ko para himasin iyon. Damn it. DUMIDILIM na nang maka-uwi kami sa bahay. Nakatulog ako panandalian pero nang may madaanang cake studio ay ginising ako ni Kuya. We stopped by to eat and take out some cinnamon rolls and a velvet cake. Hindi na ulit ako nakatulog pagkatapos noon. Tinanong pa ako ni Kuya Luiz kung may gusto akong daanan at bilhin. I wanted sushi but it will take long so I told him to just head straight home. Panay na rin kasi ang tawag sa akin ni Mommy. My hair was already dry by the time we get to the house. They were worried. Ang unang sumalubong sa akin ay si Lola Catalina. There were some men at the garden of the house. My cousins and aunties are scattered there. Hiyang-hiya pa ako nang lapitan ni Lolo. I was embarrassed of my own action. "Why did you go alone?" Kasabay ko si Lolo sa pag-akyat sa outdoor staircase. He stopped and looked back before we reached the door. "Edrianne, I'm sure I told you to drive Nieoni there." I heard a gasped. "She's turning nineteen, Lolo, and I'm pretty she knows how to drive!" "I am also sure I did not ask for that when I told you to drive her to Puerto Rico." Lolo Asmodeous' voice became even stern. Kuya Luiz tapped Lolo's shoulder and tilted his head. Dumiretso kami sa sala. My mom, who was sitting in a single sofa stood up when she saw us coming. Nakita ko itong huminga nang malalim habang nakatingin sa akin. Nang tuluyang makalapit ay naupo sila roon. Tita Harper and Tita Syre was still looking at me with a worried face. I smiled at them before returning my gaze to my mom. "I got lost. Nawalan ng signal kaya hindi ko nagamit ang google map ng sasakyan." I explained. "Are you hurt?" She asked and lowered her eyes to check my physique. "Hungry?" "She got soaked in the rain." Nagsalita si Kuya. "She tripped, probably, I noticed the dirt on her legs and knees." Nagtaas ako ng dalawang kilay at huminga nang malalim. "I'm fine. Kuya Luiz took me to a cake shop so I'm not really hungry." Humarap ako sakanila, leaving out Edrianne and Louvell. "I'll just wash." Tumango si Mommy roon, may bahid parin ng pag-aalala sa mukha. I turned around and left the living room. Umakyat ako pataas para magtungo sa kwarto ko. As soon as I entered my room. I removed my Kuya's shirt and get my towel. Hindi na ako naupo pa para magpahinga at dumiretso na agad sa cr. I filled in the bathtub with water enough to reach my neck if I dip in. The water's temperature is warm that the moment I interacted with it, my eyes automatically closed. Nananakit ang mga hita ko. My head's a little spinning. Habang nakapikit ang mata at dinadama ang temperatura ng tubig ay bumalik sa isipan ko ang imahe ng lalaki kanina. That tall and lean boy who refused to shelter me. How dare him lecture me when I was only asking for help. That's not a way to talk to someone who needs help, and I'm a girl, on top of that, a beautiful girl.. with a little dirt. If I meet him again, I'm going to make sure things will go the other way around.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD