"Hello, honey. Are you happy to see me?" he sarcastically ask while smirking at me.
I smirked, shaking my head, and put my gun down. I stared at him straight in his eyes, showing him that I'm not afraid or threatened to see him this way. Nagsindi ako ng yosi ko na sumandal sa hood ng kotse ko at walang emosyon ang mga matang tumitig ditong matiim na nakatitig sa akin.
"Sorry to disappoint you, honey, but--I'm not happy to see you tonight," I sarcastically answered that makes him laugh.
Napailing ito na isinukbit na rin sa baywang ang caliber nito at nagsindi rin ng kanyang yosi. Magkaharap kaming dalawa dito sa gitna ng madilim na daan at walang kabahayan sa paligid. Tanging ang ilaw ng kotse ko at motor nito ang nagsisilbing liwanag dito sa kinaroroonan namin.
"Sayang naman. Nagpagwapo pa naman ako para sa'yo. Nasayang lang pala ang efforts ko," nanghihinayang saad nito na bakas ang disappointment sa boses.
"What do you want from me, Nolan? You know that I hate someone who's wasting my time, right?" I ask. Mahirap nang may iba pang nakasunod sa akin dahil inubos na ni Nolan ang ilang bodyguard na kasama ko.
"I. . . I just wanna talk to you, honey. And stare at you closely like this," he honestly answer.
"Really? You just want to see me but--this is your way, hmm? Ang tambangan ako at itumba ang mga bodyguard ko?" I sarcastically ask while smirking at him.
Natawa naman ito na napasulyap pa sa katawan ng mga tauhan kong duguang nakahandusay sa lupa at wala ng mga buhay.
"Wala naman akong planong galawin ka e. Isa pa. I have no choice, honey. Because If I won't kill them? They will kill me. How can I chase you anymore if. . . if your bodyguards killed me already, hmm?" he answered.
I nodded, throw my yosi on the ground. I step on it and look at him directly in his eyes. Napalunok naman ito na nanatiling nakaupo sa kanyang bigbike black ducati.
"Okay. You already saw me. Ano pang kailangan mo, Nolan? Hindi mo naman siguro isusugal ng gan'to ang buhay mo para lang. . . magpapansin at hello sa akin, right?" nababagot kong tanong dito.
Napakamot pa ito sa batok. Napalapat ng labi na kitang nahihiya sa anumang gustong sabihin.
"Make it fast, Nolan. Nababagot na ako." Untag ko.
"Ahem! Maniningil sana ako e. . . ng utang mo," sagot nito.
Nagsalubong ang mga kilay ko na nakatitig dito. Napaisip kung anong utang itong pinagsasabi ng Harris na 'to.
"Excuse me, Mr Nolan Harris. I don't owe you anything. I've never borrowed money to anyone entire my life. Umayos ka nga. Pasalamat ka, you're my honey. 'Cause if not--?" I said and point my finger to him. "Beng--kanina ka pa sana. . . nakabulagta."
He chuckled as he got off to his Ducati and walked towards me. I held my position. Leaning on the hood of my car, arms crossed over my chest while staring at him. Tumayo ito sa harapan ko. Napatukod ng dalawang braso sa magkabilaang gilid ko at dahan-dahang yumuko hanggang magpantay ang aming mukha.
"Damn."
I cursed in my mind as I smelled his warmth, fragrance, fresh breath. And his personal perfume--a fragrance from him that I adored before. Gusto ko siyang singhutin at yakapin. Dahil kahit itanggi ko, alam ko sa sariling mis na mis ko din siya at masayang makita ito ngayon. But I have to control my emotions. I couldn't show him my weakness. Specially not to let him see that his moves, stares and presence affect me. Sabihin na nating may gusto kami sa isa't-isa. But it won't change the fact that we are. . . mortal enemy.
"Don't you missed me, honey?" he sensually ask while pouting like a baby in front me.
Napatitig ako sa mga mata nitong nangungusap. Dama ko ang pagbilis ng kabog ng dibdib ko at ang kakaibang sensasyong nadarama ko dahil sa prehensya niya. Damn those blue and innocent eyes of him. Para nila akong nilulunod habang matiim kaming nakatitig sa isa't-isa.
"No."
"You're lying. I can see it in your eyes, Mackenzie. You miss me too. Why don't you just admit it, honey? Ako nga e. . . mis na mis kita," pabulong anas nito na mas inilapit pa ang mukha.
"K-kiss me and I'll kill you, Harris. Try me," utal na pagbabanta ko dito.
Ngumisi naman ito ng nakakaloko. "Go on, honey. Shoot me. Hindi ako natatakot mamatay--mahalikan ka lang," he whispered seductively as he claim my lips!
Halos lumuwa ang mga mata ko na maramdaman ang malambot at mainit niyang mga labing nakalapat sa aking labi! I want to push him, slap him on his cheeks. I want to break his eggs and shout at him. Pero lahat ng pagtutol ay nanatili sa isipan ko. Hanggang sa unti-unti ay natangay na rin ako. I slowly close my eyes and wrap my arms around his neck and suddenly. . . respond his sweet, deep and passionate kiss!
"Damn this guy! Ano bang meron ka? Why my heart can't reject you? Ni hindi kita matiis hayop na 'to!" piping usal ko na tuluyang nagpaubaya sa malalim at mapusok niyang mga halik!