ช่วงเวลาเดียวกันครอบครัวแคนเชลสกี้ กำลังทานมื้อค่ำพร้อมหน้าพร้อมตา ยูรีเดินลงมานั่งที่ประจำอย่างว่าง่าย
น่าแปลกที่เธอมองอาหารตรงหน้า ตระการตาไปด้วยผักใบเขียวสีหน้าท่าทางปกติ ไม่ปริปากบ่นสักคำ นั่นทำให้วิล่าและไคลน์มองหน้ากันเองด้วยความมึนงง ทว่าเลือกที่จะไม่พูดมากไปกว่าการสังเกตพฤติกรรม ที่ยิ่งโตขึ้นลูกสาวบุญธรรมก็ยิ่งพูดและแสดงอะไรแปลกๆ
แต่แล้ว..
หลังจากกินเข้าไปได้ไม่นาน ประโยคของเธอกลับทำให้วิล่ายิ้มอ่อน ราวกับโล่งอก
" แม่ควรไปถามสูตรล้างผักที่ร้านอาหาร หรือวิธีอะไรสักอย่างที่ทำให้ผักพวกนี้ไม่ขมนะคะ "
หล่อนมองหน้าสามี ในขณะยูรีช้อนตาขึ้นมา
" ปกติลูกก็กินแบบนี้ "
" แต่นี่ มันขมเกินไป ขมกว่าทุกครั้ง...ที่กิน"
คำทิ้งท้ายหญิงสาวพึมพำ ในขณะหรี่ตาลงต่ำ ก่อนจะช้อนตาขึ้นมองหน้าทั้งคู่ แสร้งกลอกตาไปมา เคี้ยวอาหารตุ้ยๆ ราวกับฝืนใจกิน ซึ่งอันที่จริงก็ใช่นั่นแหละ ต่างแต่ครั้งนี้เธอจะทำทุกอย
