"ไหนบอกเเค่พามากินข้าวไง"ฉันถามขึ้น ตอนเเรกก็บอกเเค่พามาเลี้ยงข้าวฉันก็เเค่เด็กน้อยที่ถูกชักจูงด้วยของอร่อยๆ ไหงพอกินเสร็จถึงลากฉันมาหน้าโรงหนังอีกเนี่ย
"กินข้าวเสร็จก็ต้องมาดูหนังเพื่อย่อยไงครับ"
"หะ? " ฉันเอียงคอเป็นเชิงถามเขาเล็กน้อย ซีโน่หลุดขำออกมาเบาๆ ก่อนจะจับมือฉันเเล้วลากไปซื้อตั๋วด้วย
"เลิกสงสัยเถอะน่า"เขาพูดพลางชูตั๋วสองใบที่ซื้อ เเล้วก็ลากฉันให้ไปนั่งรอที่หน้าโรงหนัง ยอมรับเลยว่าเขาหน้าตาดีจนสาวๆ ที่เดินผ่านไปหรือใครที่เดินผ่านเขาก็ต้องเหลียวมองกันเป็นเเถบๆ ส่วนฉันนี่สวยขนาดนี้ไม่คิดจะมองกันมั่งเลยหรือไง
หมอนี่กลบบารมีฉันหมดเเล้วนะยะ
"ฉันจะไปซื้อป๊อปคอร์น ส่วนเธอก็นั่งรอตรงนี้นะ"เขากำชับ ทำเหมือนฉันเป็นเด็กน้อยไปได้
"อื้ม.."
ฉันนั่งเท้าคางรอเขา ซีโน่หายออกไปซื้อป็อปคอร์นกับเป๊ปซี่ สักพักเขาก็หอบถังป๊อปคอร์นใบใหญ่กับเเก้วเป๊ปซี่ตัวการ์ตูนน่ารักๆ มาวางไว้ตรงหน้าฉั
