Dün gece arkamı dönüp yattığım için sabah suratı asık kalkan kocam yüzüme bakmadan hazırlanırken dolabın kapağını sert bir şekilde kapatıp açıyordu. Anladık, uyandın dememek için kendimi zor tutuyordum. Ona bir tane cevap versem karşılığını fazlasıyla veriyordu. Sabah sabah hiç tartışacak durumda değildim.
Banyoya sessizce girdim ve sıcak su altında rahatlamaya çalıştım. Her tartıştığımızda hiçbir şey olmamış gibi davranacağımızı düşünüyorsa yanılıyordu. Önce kalbimi kıracak, sonra hiçbir şey olmamış gibi sevişeceğiz öyle mi? Çok beklerdi.
Duş sonrası havluyla vücudumu kuruladım ve giyinmeye başladım. Cihan, hâlâ odada olmalıydı, odayı dolduran dolabın kapaklarını sert bir şekilde açıp kapatıyordu.
“Kır şu kapakları da sen de rahat et ben de.”
İçerisi sessizleşince elim kapının üzerin
