Sabahın erken saatlerinde gözlerimi açtığımda, yatakta yalnızdım. Cihan yoğun işi dolayısıyla çoktan ayrılmıştı. Odayı dolduran sessizlik, içimde bir huzursuzluk uyandırıyordu. Yataktan kalkıp yavaşça giyinirken, kayınvalidemin nasıl bir tepki vereceğini düşündüm. Dün geceden beri aklımda sürekli bu vardı. Bugüne kadar Cihan hep yanımda olmuştu; onun varlığı bana güven veriyordu. Ama bugün salona tek başıma inmek zorundaydım, bu düşünce içimi bir endişeyle doldurdu.
Pencereden süzülen sabah ışığı odanın içini aydınlatırken, adımlarımı salona doğru yönlendirdim. Koridor boyunca yürürken, kalbim hızlanıyordu. Her adımda, kayınvalidemin olası soğuk bakışları ve keskin sözleri zihnimi işgal ediyordu. Acaba yüzüme nasıl bakacak? Onunla nasıl bir diyalog kurmalıyım?
Salona yaklaştıkça kahvalt
