"ข้าอยากเห็นแม่น้ำศักดิ์สิทธ์ พาไปหน่อยได้ไหม"
"ได้" เฉาเฟิงจึงยกมือขึ้นแล้วเป่าไปที่นิ้วเสียงดัง วี๊ด !!! ชั่วครู่ไปรุ่ยก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้า และพาทั้งสองบินออกไปยังบริเวณแม่น้ำศักดิ์สิทธ์ แต่ไม่สามารถเข้าไปใกล้มากกว่านี้ได้ เพราะมีข่ายอาคมของเผ่าเทพขวางกั้นไว้อยู่
"ทำไมพวกเผ่าเทพต้องการครอบครองแม่น้ำศักดิ์สิทธิเพียงผู้เดียว"
"ข้าก็อยากรู้เหมือนเจ้านี้แหละ ระหว่างที่ข้าไม่ถูกผนึกอยู่เกิดเรื่องราวมากมาย"
"หรือมีสิ่งใดอยู่ในแม่น้ำนั้น" นางถามด้วยความสงสัย
"ก็อาจเป็นได้ ดูพอหรือยัง ข้ามีเรื่องต้องไปทำต่อ" เฉาเฟิงเอ่ยถามคนตัวเล็ก
"ก็ได้ พอแล้วก็ได้" นางตอบเขาอย่างเสียดายเพราะยังไม่อยากกลับไปที่วังปีศาจนั้นตอนนี้นางยังคงอยากเที่ยวเล่นอีกสักหน่อย
(อีกฝั่งของแม่น้ำ)
เทพสงครามซีฮ่าวยืนทอดมองมายังราชาปีศาจจากอีกฝั่ง แต่ข่ายอาคมบังตาจึงทำให้เฉาเฟิงและซีเหนียงมองไม่เห็นเขา
"ราชาปีศาจเฉาเฟิง
