วันนี้คุณหมอบอกว่าผมสามารถออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว มีแต่พี่ฟ่างนั่นเเหละที่ต่อรองกับหมอให้ผมอยู่ต่อแต่ที่นี่มันน่าเบื่อจะตาย ชาลีไม่อยากอยู่แล้วล่ะ
"ถ้าเกิดมึงตายขึ้นมาจะมาโทษกูไม่ได้นะ"
"ชาลียังไม่ได้โทษนี่ฮะ.."
ผมงุดหน้าลงนิดๆก็พี่ฟ่างเล่นบ่นมาตลอดทางแบบเนี่ย ไม่รู้เขาไปกินรังเเตนมาหรือไงเมื่อวานยังดีๆอยู่เลยวันนี้กลับกลายมาเป็นมนุษย์ปีศาจอีกเเล้วเหรอไงกัน -.-
"ขาพี่ฟ่างเป็นยังไงบ้างฮะ"
"ไม่ตายหรอก"เขาตอบกลับเสียงฉุน
"ชาลีอยากขออะไรพี่ฟ่างอย่างนึง.."
"อะไร"
"พาชาลีไปเยี่ยมป้าเเอ๋วบ้างได้หรือเปล่าฮะ..ชาลีคิดถึง..เเล้วก็คิดถึงเจ้าด่างด้วยฮะ"
"ถ้ากูทำเเล้วกูจะได้อะไรตอบเเทน"
"อะ..เอ่อ"
พี่ฟ่างเหลือบสายตามามองผมแวบนึงก่อนจะหันไปมองทางต่อ ผมรู้ดีเลยล่ะว่าสายตาที่มองมาแบบนั้นต้องการอะไร พี่ฟ่างใจร้ายอีกแล้ว!
"หึ..เดี๋ยวกูจะพาไปซื้อชุดนักเรียนก่อน.."
"จริงเหรอฮะ!..พี่ฟ่างจะพาชาลีไ
