ALKIM
Lanet olsun ki, kurtuluşum yoktu.
Daha sakin kalmamı sağlayansa bir günlük bir çalışma olmasıydı.
Kurtuluşum olmadığını düşünmemin sebebi kalbimdi. Bu aşktan kaçarım yoktu benim. Yıllar oldu ya. Yıllar... Ama ben unutamadım. Ne adamlar geldi geçti hayatımdan ama olmadı. Yetmezmiş gibi bir çoğunun onurunu incittim. Sonra da pes ettim zaten. Hayatıma uzun zaman kimseyi almadım.
Sinan'na odamı gösterdim ve kahve almaya gittim. Biraz kahve ve yanında lokum iyi gelirdi. Bu sefer tük kahvesi tercih ettim. Sert, acı, canlandırıcı...
Elimde tepsiyle kafeteryadan çalıştığım kata geldim. Asansörden indiğimde, odama ilerlerken bir kaç arkadaşa selam verdim.
Odaya yaklaştığımda Sinan'ı bir hemşire ile sohbet ederken gördüm. Şey, daha çok ağzına düşüyor gibiydi. Bu hemşireyi tanıyordum
