“หึๆ สมน้ำหน้าอยากแกล้งหนูดีหนัก” คนดีหัวเราะในลำคอ ยกยิ้มพอใจในที่สุดเธอก็ได้ช่อผมติดมือมาสมใจอยาก
“ไอ้เด็กเปรต หัวกู”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้เพชรมึงหัวล้านแน่”
“จริงเหรอ ชิบหายเอ๊ย” เพชรแท้หยิบกระเป๋าของคนดีขึ้นมา ก่อนรูดซิปเปิดอย่างถือวิสาสะ ค้นหากระจกเพื่อส่องดูว่าตอนนี้หัวเขาล้านอย่างที่น้องชายบอกรึเปล่า แค่เห็นผมหนึ่งกระจุกในมือเธอเขาก็โกรธจนแทบควันออกหู คนหล่อแบบเขาจะมาหัวล้านเป็นหย่อมๆ ได้ยังไง
“ค้นกระเป๋าหนูทำไม จะขโมยอะไรอีก แค่โทรศัพท์ไม่พอรึไง”
“กระจก! เอากระจกมา หมดกันภาพพจน์นักแข่งสุดหล่อแห่งปีของกู”
“หล่อตายแหละ” คนดีบ่นพึมพำเสียงเบา แต่เพราะพื้นที่แคบจนเธอและเพชรแท้แทบจะสิงร่างกันอยู่แล้ว ทำให้เขามองเธอตาเขียวหลังจากได้ยินถ้อยคำระคายหู
“มองอะไรไม่เคยเห็นคนสวยรึไง ถ้าพี่หล่อได้หนูก็สวยได้เหมือนกัน”
“เหอะ! หมามันยังวิ่งหนีมึงเลย สวยตรงไหน”
ที่หมามันวิ่งหนีเธอไม่ใช่เพร
