บทที่ 16 NC

1229 Words

“หันมาจูบกับพี่ด้วยสิค่ะ” เพทายจับคนหน้าบึ้งให้หันมาทางเขาบ้าง “ไม่จูบแล้ว เดี๋ยวพี่ทำหนูขาดใจไปอีกคน” “พี่จะจูบเบาๆ เอาให้คนดีขาตัวลอยเลยดีไหม “อืมมม ก็ได้” เธอเอี้ยวหน้าไปตามการชักจูงของคนด้านหลัง ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นให้ได้องศารับจูบชวนเคลิบเคลิ้ม จูบของเพทายไม่ได้ร้อนแรงดุดันแบบจะสูบเอาลมหายใจของเธอไป แต่เป็นจูบที่ทำให้เธอมัวเมา เคลิบเคลิ้มจนเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับปลายลิ้นเรียวที่พลิ้วไหวอย่างชำนาญ ทุกการดูดดึง การขบกัดแม้แต่เวลาที่เขาถอนจูบออกแล้วคลอเคลียเบาๆ มันก็สามารถมอมเมาเธอได้อย่างง่ายดาย “เป็นไงคะ ตัวลอยเลยไหม” เพทายเอ่ยถามทั้งๆ ที่ยังคงคลอเคลียอยู่กับปากเธอไม่ห่าง “อืออ ลอย…อ๊ะ” ในจังหวะที่กำลังเคลิ้มไปกันสัมผัสของเพทาย เพชรแท้ที่เงียบไปก็ทำให้เธอต้องสะดุ้งตกใจขึ้นมาอีกครั้ง เพราะสัมผัสชื้นๆ ที่แตะลงบนปลายยอดถัน เมื่อหันกลับไปมองก็พบว่าเขากำลังดูดนมเธออยู่ “ไอ้พี่เพชรทำอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD