31

1963 Words

                                                                      D I O N  “Leigh, I need to go, papasok  nga ako!” Kanina pa kami nag kukulitan dito, naka ayos na ko, nakabihis na, kailangan ko nang pumasok dahil dalawang araw na akong absent sa trabaho. “Leigh please, I’ll be late.”   “Love naman, hindi nga pwede, you have to stay here, hanggat hindi ko nalalaman kung sino ang humabol satin kahapon.” Gusto ko syang pag bigyan, pero kailangan ko na talagang pumasok kawawa naman ang mga co-dept ko, naiwan sa kanila ang mga dapat na ako ang gumagawa. “Please?” I looked at him, he’s smiling, his eyes were hopeful.   I smiled, and kiss him. “Still a no.” I saw his his face turned sad, but I just laughed, and kiss him again, “Samahan mo na lang ako, you have to look after me, since

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD