Chapter 1

1225 Words
Chapter 1 "Are you sure about this Tanya?" Jamie asked me nervously while walking back and forth inside our room then again sit on the edge of my bed. Hindi naman ganun kalawak ang kwarto ko. Kung tutuusin saktong sakto lang ang lawak nito para sa sarili ko dahil ako lang naman ang gumagamit dito. May sarili na rin siyang bathroom at kitchen. Yun nga lang hindi walk in closet ang lagayan ng mga gamit ko pero okay lang naman dahil unang una, hindi naman ako marangya para magkaroon ng ganun. Basta may lagayan ng mga gamit, kontento na ako. Again, she stand up then walk back and forth. I just can't help but to rill my eyes, she's doing it for god knows how many times. Naglakad siya at kinuha ang baso ng tubig sa ibabaw ng mesa bago ako tinignan ng nakanguso, tsaka dahan dahang uminom habang ang tingin ay nasa akin pa rin. Hindi ko na lamang maiwasang mapailing dahil sa ginagawa niya. She's Jamie Ann Mendoza . My one and only friend. We have a lot in common like our likes in food, fashion, movie, name it! Except when it comes to attitude, I must admit that I am way more mature than her. But well, let me tell you a secret, I am not a mortal like her. Sabihin na nating isa akong wirdong nilalang na linikha dito sa mundo. Paano nangyari yun? Yan rin ang isa sa mga bagay na hinahanpan ko ng sagot. Napakahalagang sagot para makapagpatuloy akong mabuhay. I know that I have this extraordinary power, a rare one. So much powerful, that I don't even know what it is. Ni pangalan nga hindi ko alam. Iniisip niyo na bang baliw ako? Trust me, maski ako iniisip ko rin iyan sa sarili ko. "What do you think jamie? I need to study too" I let out a deep sighed and face her with a bored look. "Marami rin akong mga bagay na dapat gawin" o sabihin na nating mga bagay na dapat tuklasin. "I can't believe it. Seriously? Isang great Janine Reaitanya? Mag aaral sa academy na 'yon?" Tinaasan ko lang siya ng kilay sa sinabi niya habang siya ay binalewala lang niya at kumuha pa ng isang piraso ng nova na kinakain niya na. We both love to eat junk foods but really, I am not in the mood right now to eat one. Dahil nararamdaman ko sa loob-loob ko na kinakabahan ako. Oo, hindi ako nag aaral sa isang school noon at aminado ako. Why do I still need to study if I already know everything about this world. As what I have said, may mga dapat lamang akong tuklasin. Mga bagay na gusto ko pang mas malaman na makakatulong mismo sa sarili ko. Isa pa, tinuturuan naman ako noon. Halos lahat ng bagay ay kaya kong maintindihan. Isa akong nilalang na binigyan ng mataas na IQ at sa sobrang taas nito ay pwede ka ng mabaliw kung ordinaryong tao ka lang. But I am not an ordinary creature and that’s the difference. "What's wrong? Kailangan kong pumasok sa academy na yun. Sabi ni Lean mas mabuti daw yun. It's for my safety anyway and she's like my older sister. Mahirap na baka atakihin pa ako ng mga kaaway dito sa mundo niyo" I said. Another reason why do I really need to leave her is that I don't want her to get hurt because of me. Konsensya ko na rin yun pagnagkataon. Kaya habang maaga pa, dapat makaalis na ako. She’s my friend and they say friend do cares to each other and that is what I am doing. By the way I'm Janine Alyana Reaitanya Eion Leigh. Ewan ko kung bakit yan ang pangalan ko. But many people used to call me 'tanya', at karamihan rin sa kanila ay ang alam nila ay Tanya lang ang pangalan ko. Yes, I do have a weird name. " Done?" tanong niya sa akin ng makitang wala na akong nilalagay sa bag ko. "Yup, I need to go. " sabi ko habang sinasara ang zipper ng bag ko. Unti lang naman kasi talaga ang mga gamit ko. I love to fashion but I am no brat buying things that just caught my eye. Ngayon ay kailangan ko nang bumalik sa mundo namin kung saan nakatira yung mga kagaya ko. My fellow people whom you could say weird, like me. Wala na din naman na siya nagawa. Bumuntong hininga na lang sya, "So, ilang taon kitang di makikita?" another thing with jamie is she's also emotional and believe me pati ang ipis na pinatay ko ay iniyakan niya. Childish right? "Ingat ka dun ah, tatanga tanga ka pa naman,” I eyed her dangerously but she just laugh. “Bye my sister frieny Tanya " she smiled then she give me a tight hug. She only live by herself. I don't what happened to her parents, only thing that I know is they both died in a car accident, I pity her a lot but at the same time amazed. why? Kasi nakaya niyang mamuhay mag-isa plus, she's a restaurant owner. Nagumpisa lang yun sa isang simpleng dish na shinare niya sa may cafeteria sa school nila noon tapos biglang nagustuhan ng marami hanggang sa maraming nagorder at dinagdagan niya pa ng iba't ibang dishes then doon na talaga nagumpisa. "Don't be too dramatic. No worries, I'll be safe in my school. I can take care of myself, ako pa" I assured herwith a confident smirk. "I will really miss you! So much so better take care of yourself!" doon ngumawa na talaga siya kaya yinakap ko na lang siya. "Take care of yourself" piping sabi ko sa sarili ko sapat para di na niya marinig. I am not going to show my feelings. "Ingay mo alam mo yun? Parang mamamatay naman ako" sabi ko at napatingin saglit sa bintana sa labas. "I think it's already for me to go. I'll surely miss you, too, just keep in mind that I'll be back" I said while giving my one of my best smile. I'm pretty much sure I'll miss her a lot. She my one and only friend, she's always there everytime I need her, but for me she's more than my friend she's also like a sister, a mother and also a girlfriend for me who's always taking care of me. I went in front of her full body sized mirror and cast a spell to make a portal. A black portal, this kind of portal is a dangerous one. It's a forbidden portal, they also don't know that there still a stubborn me who's existing and using this kind of portal. This black portal has a bad effect in our body, it can kill you, that's what they say. Taon rin ang inabot ko matutunan ko lang ang perpektong pagpapalabas ng ganitong portal. In just a snap andito na ako. Nahihilo pa ako ng kaunti ng dahil sa portal. Eto ang ayoko dahil hindi pa talaga ako gaanong sanay. Panglimang beses ko palang kasing ginamit to. Mukhang kailangan ko na dapat sanayin ang sarili ko dito dahil pag nandoon na ako siguradong mas madalas ko tong magagamit lalo sa mga emergency cases. ***** A/N: Comment for any reactions, thank you! MHIKASHI
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD