Geldiğimiz yer beklediğim kadar şatafatlı bir yer değildi ancak içeride elit insanlar bulunduğunu anlamak çok da zor olmamıştı. Alaz ceketinin cebinden ufak bir kutu çıkarırken geldiğimiz yerin etrafına baktım ve kaçarken gizleneceğim çok bir yer olmadığını fark ettim. Yani ya depar atıyor gibi koşmalıydım ya da birilerinin bana yardım etmesini sağlamalıydım.
"Al, tak. Evde unutmuşsun." dedi Alaz ve avucuma alyansımı bıraktı. Bir an için içimdeki o duygu yeniden baş kaldırdı ve Ares'le olan hayallerimi benden nefret eden bir adamla yaşadığımı iliklerime değin hissettim.
"Neden bu kadar uzun süre baktın. Çok mu sevindin?"
Alaz'ın bakışları üzerimdeydi. Ne diyeceğimi bilemez halde yüzüne baktım ve derin bir nefes aldım.
"Hayır, bana acı vermekten başka işe yaramadı, yine başardın Al
