The Girl Who Owned Me

Chapter 1

Nag impaki na kami ng mga gamit namin dahil bininta na ng papa ang farm namin.simply lang ang buhay namin dito sa isla at kahit dito ako pinanganak at lumaki marunong kami mag salita ng tagalog.pinay ang mama ko at Portuguese naman ang papa ko kaya sabi ng lola at lolo ko sa Pilipinas na ang ganda ganda ko daw at kamukha ko daw si Thalia.tsk!! Pero bakit ganon? Parang hindi naman?wala nga nagka gusto sakin kahit nga mga kaklase ko lang wala man lang nagpapalipad hangin.haay 24 na ako pero never ko pa Naka experience na magka boyfriend.at dahil strict din sila mama at papa samin ni ate.

Graduate na ako sa kurskng kinuha ko ang maging isang magaling na chef. Ang ate ko naman ay isang doctor,pediatrician.nag work siya dito sa isang hospital sa Ponta Delgada.

“Eloi,você terminou de arrumarsuas coisas?” (Tapos ka na bang mag empaki?)Boses ni mama na nasa may pintuan nh kwarto ko at nada likuran naman sila ate at papa.

“Quase mãe” (almost mama) sagot ko sa kanya.

“Bilisan mo na at ng maka uwi na tayo sa bahay” sabat ni ate na hinawakan na ang wheelchair ni papa.nakasimangot na naman siya dahil ayaw niya sumama dito kanina.ayaw na ayaw niya kasi dito dahil mabaho daw at ayaw umapak sa putik.

“Opo ate,pai possoficar com o seiba?” Baling ko kay papa na nakatingin pala sakin.

“Sinto muito princesa,mas não podemos ela está incluída no negocio” sagot ni papa kaya nalungkot ako.si seiba ay ang mahal kung kabayo na inaalagaan ko simula ng bagong panganak.

“Saan mo naman ilalagay si seiba sa bahay o bakuran natin eh ang liit doon at saka aalis na tayo di ba?” Sabi ni ate kaya naiyak na ako sa sakit na nararamdaman.niyakap naman ako ni mama dahil di ko talaga mapigilan ang luha ko.

“Tama na yan hali na kayo at magdidilim na,sige na Lydia mauna na kayo ng papa mo sa sasakyan”utos ni mama kay ate at ako naman dinampot ko na ang basket at ang bag na pinaglagyan ko ng mga gamit namin dito sa loob ng opisina ni papa.naglakad na kami ni mama palabas ng marinig ko ang boses ni seiba.binaba ko ang dala ko saka ako tumakbo palapit sa kabayo na para ba akong tinatawag. mahigpit ko siyang niyakap habang umiiyak.

“I will come back for you seiba, I will save some money to get you”sabi ko na umiiyak

“Nyeeeeeehhheeeeeee”sagot niya na akala mo naintindihan niya ang sinasabi ko.kaya napangiti ako kahit papano.

“Bye bye for now my love, I will going to miss you” bulong ko sa kanya at naglakad na ako palapit kay mama na nag hihintay sakin.

“Anak,alam ko mahirap para sa inyo ng papa mo na mawala satin ang Farm.mahirap din para sa akin ang desisyon ng papa mo na ibinta nalang dahil alam ko mahal niya ito pero wala na tayong magagawa pa.hindi bali.malaki ang lupa ng lolo at lola mo sa Pangasinan,pwede din tayong mag alaga ng mga hayop doon kagaya dito” ani ni mama habang inaalo ako.

“Salamat mãe pero gusto ko po si seiba lang eh” sagot ko.napabuntong hininga nalang si mama sa narinig.

“Anak matanda na rin si seiba.ilang taon nalang mamaalam na rin yan dito sa mundo natin” hinaplos ni mama ang buhok ko.

Si ate ang nag drive pauwi at nasa likuran naman namin sila mama at papa.hindi pa nakakalakad ng maayos si papa kaya daladala namin ang wheelchair para pag napagud siya pwede siyang umupo doon.

“Mai,nakapag book na po ako ng ticket natin at meron pa tayong two months para mag settle ng mga kailangan natin sa pag alis.” Sabi ni ate kay mama.

“Salamat anak,we will be fine in the Philippines” sabi ni mama samin .

“I decided not to sell this house, I will keep this for us incase you guys wants to come here for vacation” ani ni papa kaya natuwa naman ako.

“Tem certeza disso meu amor?” Tanong ni mama.

“Sim minha esposa,ainda podemos vir para umas férias”sagot naman ni papa kaya natawa ako.

Pagpasok namin dumiretso agad ako sa kusina para mag handa ng hapunan namin para makapag pahinga na dahil sa nakakapagud na araw ito.nasa living room naman sila mama at papa nanunuod ng balita.si ate naman nasa kwarto niya .

Mayamaya narinig kong may kausap si mama sa cellphone,at alam ko na kung sino yon kundi sila lolo at lola at ang uncle ko na sobrang bait. Dalawa lang sila ni mama na magkapatid.nag set ako ng timer sa oven para makisali sa usapan nila mama.

“Hello po lola at lolo!” Bigla kung singit sa usapan nila.

“Ay hello sa pinaka maganda kong apo!” Tuwang tuwa sabi ni lola pagkakita sakin.

“Kumusta po kayo lola lolo?hello uncle” bati ko sa kanila.

“Ok naman kami apo.itong lolo mo nag rereklamo na masakit na daw ang tuhod” biro ni lola kaya natawa si uncle sa likuran nila.

“Abay pilar kahit mag habulan tayo ngayon” biro naman ni lolo kaya natawa ako.

“Huwag ako tasyo.teka kausap ko pa apo natin.” Natawa tuloy ako sa kanila.

“Inang ,itang huwag naman kayo ganyan abay malapit na kaming uuwi diyan”singit naman ni mama .

“Ay siya nga? Abay mag sabi kayo kung kailan kayo darating para makapag handa kami” si lola.

“Sige ho inang sasabihan ko kayo.itang yong gamot at vitamins niyo huwag niyo kalimutan.” Bilin pa ni mama kina lolo.nag excuse ako dahil tumunog na ang oven .

Nag ayos na rin ako ng mesa para makakain na si papa at makainom ng gamot hindi parin bumababa si ate kaya ako nalang tumawag sa kanya para kakain na.

Tahimik kaming kumain at walang yatang may balik mag salita.

Si ate naman ang nag hugas ng pinagkainan namin.ganito kami dito kung sino ang nag luto,yong isa naman ang mag hugas .nag paalam na ako na aakyat na sa taas para makapag pahinga na.

.

.

“Paging Dr.Rickman!! Paging Dr.Rickman please proceed to the emergency room!! Dinig kong announced sa speaker ng hospital kaya dalidali akong tumayo at hinablot ang coat ko at stethoscope saka lumabas ng opisina ko.nakita ko na nagkakagulo ang mga nurses sa loob ng emergency room,maraming sugatan at may mga nag iyakan pa.

“Nurse callie,!

“Doc, car accident po.”ginagamot niya ang isang lalaki na may sugat sa paa at mukha.

Nakita ko rin na may mga bata pa na nasa 5-8 years old may mga sugat din.

“Doc Rickman please tulungan niyo po asawa ko,” paki usap ng lalaki .

“Doc malubha kasi ang asawa niya.tumilapon daw po sa labas” ani ni doc callie.

“Sino ang nag attend sa kanya?”

“Si Doc keri po” napanatag naman ang kalooban ko.

“Dont worry sir, we will do our best para magamot ang misis mo” saka ako lumapit pa sa dalawang bata .iniksamin ko sila at pina ct,scan at xray ko na rin dahil may sugat sa ulo at katawan ang mga bata.nasa coma naman ang nanay nila dahil sa tinamo nitong sugat at pagka bagok ng ulo.ganito lagi ang eksena sa hospita tuwing may mga cases na disgrasya.

Last hour ko na at tapos na rin akong mag rounds ng mga pasyente ko.sa wakas makaka uwi na rin ako after thirty two hours na duty.