Ecrin Ergani
O nedenleri bulsam yok etmek için elimden geleni yapardım ama ne yazık ki bilmiyordum. Bacaklarımın arasındaki ıslaklığa hissettiğim o çekilmeye ve baştan çıkarak kendime yaptıklarıma engel olacak bir şey bulsam çoktan yapar bir daha hissetmezdim. Maalesef en acısı da bu duruma nasıl düştüğümü iş işten geçtikten sonra anlamamdı. Cehaletimin tırmandığı nokta utanç vericiydi.
“Bilmiyorum.” dedim yüzbaşı Soylu’nun parmaklarına doğru kıvrılmamak için dişlerimi sıkarken.
“El sıkışmaya benzemiyor değil mi?” diye sordu bu kez de öfkeyle. Hala sarf ettiğim sözlere takılı kalmıştı.
İşin tuhaf yanı evet benzemiyordu. Basit görünmesi gerekirken içten içe yıkıldığımı hissediyordum bana düşmanca yaşattığı bu mahrem dokunuşlarla.
“Zorlaştırıyorsunuz.” dedim burnumdan derin
