Ecrin Ergani
Anlamı yoktu. Bütün sözleri dilinin ucunda havaya karışıp yok oluyordu. Canım yansa oturup bundan zevk alırcasına izlerdi. Boynumda benim erkeğimmiş gibi hönkürmesi bir şey değiştirmedi. Sustum. Kendisi de beni itip yürütmeye zorladı.
“Bırakın!” dedim hala beni koridorun ucuna sürüklemek için telaş içinde sürükleyen Soylu yüzbaşına. “Bırakın!”
“Çok geç.” dedi hala dinmeyen öfkesiyle. “Artık çok geç!”
Çapraz kilitle hapsetmiş kollarımın üstünü kullanamıyordum. Bildiğim bir tutuş olsaydı çoktan gereken cevabı verir elinden kurtulurdum.
“Hiçbir şey için geç değil. Beni bırakın!” derken başımı geriye doğru atıp başımla döğsünü itmeye çalıştım. “Gidip öldürmeyeceğim o pisliği.”
“Şu o leş sikimde bile değil. Seninle konuşacaklarım var.” dedi koridorun so
