Tam beş mataradan sonra gözlerimi yumabildim. Daha doğrusu zulam bittiği için mecburen kendimi koğuşa sürükledim ve bizimkileri sikime takmadan kendimi yatağa attım. Gurur içlerinde uyumamış bana bir iki küfür etmiş biri gördü mü diye de kızmayı ihmal etmemişti babacık. Ama onu hiç sikime takmadım. Kız umurumda değil demiş gidip başında sigara içip dertleşmişti. Bir kız için kardeşimi satmazdım. Ama işime karışılmasını da sevmezdim. Gurur abimden sonra gelirdi. Daha sonra diğer puştlar. Kardeştik biz. Ne kadar birbirimizden haz etmiyor gibi görünsek de bir arada olmadığımızda eksik hissederdik. Kendi evime bile gidip kalmıyordum onlar için. Ha burada kalmamız da benim yüzümdendi. Bunu bazen unutuyordum. “Hişt çömez.” diye Tayfun’un uykulu sesiyle yüz üstü yattığım yatakta sini

