Ecrin Ergani
Bencillik yapıyordum. Çünkü ilgisi hoşuma gitmeye başlamış onu mahvedeceğini bilerek kopamamıştım. O kadar ileri gittik ki eksikliğini bile hisseder olmuş ne yapıyor diye düşünür olmuştum. O da aynı şekilde beni düşündüğünü defalarca kanıtlamıştı. İşte bu yüzden o ağacın altında vazgeçememiş kendimi kollarına bırakmıştım. Yalnızlığı arzulayamadım. Tek başıma susmayı sevemedim. Onunla olup susmak bile çok şeydi.
Her güzel ana rağmen hala sonumuzun çok yakında nasıl geleceğini biliyordum. Kaçınılmaz son gözlerimizin önündeydi. Fakat biz normali değil normalmiş gibi davranmayı seçerek kısa anın keyfini çıkarıyorduk. Görünürde mutlu içten ise kanayan iki yaralı yürek...
Bencildim onu istediğim için çünkü yarın ihanet ettiğini fark ettiğinde canı en çok yanan o olacaktı
