ตอน 10
พี่ดุนะ...แต่หนูก็ไหว [NC18+]
"นาวา"
เสียงเรียกชื่อของผมที่แทบจะไร้เสียงนั้น ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกใจเย็นขึ้นมาเลยสักนิด มือของผมกระชายร่างเธอที่นั่งบนตักผู้ชายคนอื่นลงมาด้วยความโมโห ใครมันจะไม่โมโหกันว่ะ เมียตัวเองนั่งตักแลกลิ้นกับผู้ชายคนอื่นอยู่แบบนี้
"เรามีเรื่องต้องคุยกันลูกแพร์! ส่วนแกกลับไปได้แล้ว ผัวเมียเค้าจะเคลียร์กัน!"
ทีแรกไอ้บ้านี้เหมือนจะไม่ยอมไปง่ายๆ ทั้งยังพยายามมาเอาตัวลูกแพร์ออกไปจากผมราวกับว่าเป็นสุภาพบุรุษเสียเต็มประดา ทว่าพอผมขึงตาและทำท่าเอาจริงที่เหมือนจะฆ่ามันได้ อาการกลัวก็คงจะแล่นขึ้นสมองของมันจึงได้รุดออกจากบ้านไปทันทีเหลือไว้แค่ผมกับเมียตัวแสบนี่
"คิดว่าพี่รักแล้วจะไม่กล้าทำอะไรเธอเหรอลูกแพร์ หึ! ลูกผู้ชายน่ะ มันฆ่าได้แต่หยามไม่ได้รู้เอาไว้ด้วย!"
นาทีนั้นผมไม่สนว่าเธอจะเจ็บหรือเปล่า ได้แต่ดึงเธอขึ้นขึ้นชั้นบนไป
"อึก...เเพร์เจ็บนะ"
ในที่สุดเธอก็พู
