เป็นของราชา | It's Yours |

It's Yours 👑🔞สอดนิ้วเข้าไป NC

[KING TALK]

สายตาคมกริบมองร่างสวยสมส่วนนั่งลงหน้ากล้องด้วยท่าทางเงอะงะ ผมคุ้นเคยกับเธอเป็นอย่างดี เพียงแต่สถานการณ์ตอนนี้มันไม่เหมือนทุกครั้งที่เราเจอกัน

ครีมเค้ก เธอเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของควีนน้องสาวผมเอง เราเจอกันบ่อยมาก ควีนแทบจะตัวติดกันกับครีมเค้กเลยก็ว่าได้ ซึ่งมันทำให้ผมต้องทำความรู้จักกับเด็กคนนี้ไปด้วยเพื่อเก็บข้อมูล ทั้งประวัติของเธอและคนในครอบครัวผมมีข้อมูลทั้งหมด แม้เวลาเจอกันผมจะทำเหมือนไม่อยากรู้จักเธอ บางทีก็เมินเฉยบ้าง เย็นชาใส่บ้าง แต่ผมมีเหตุผลของผม ถ้าบอกไปตอนนี้ทุกคนอาจจะกลัวความคิดผมก็ได้

เธอกับควีนคบกันเป็นเพื่อนไม่เคยมีปัญหาอะไร และควีนก็มีความสุขกับเพื่อนคนนี้มาตลอดสี่ปีที่รู้จักกัน แต่นั่นมันเป็นเรื่องของควีนกับครีมเค้ก ส่วนวันนี้เป็นเรื่องของเธอกับผม ในฐานะผู้ขายและผู้ซื้อ

"นั่งบื้ออยู่ทำไม รีบถ่างขาออกสิ"

ผมออกคำสั่งเสียงเย็น เมื่อคนตัวเล็กที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่หน้ากล้องทำให้หงุดหงิด เธอเอาแต่ชักช้าจนทำให้ผมเสียเวลาชีวิตไปถึงหนึ่งนาที ครีมเค้กมีท่าทางตื่นกลัวและลังเลอยู่มาก ทว่าไม่กี่วินาทีต่อมาเธอก็ตัดสินใจทำตามที่ผมสั่ง

"หึ" ผมยกยิ้มมุมปาก เมื่อนัยน์ตาคมฉายเงาสะท้อนเรียวขาสวยค่อยๆ แยกออกจากกันเป็นตัวเอ็ม เผยให้เห็นกลีบดอกสีหวานบานแย้มราวกับดอกไม้งามกำลังบานล่อแมลงผึ้ง หัวคิ้วของผมกระตุกเบาๆ บ่งบอกถึงความพึงพอใจ เมื่อได้เห็นจุดสนใจที่ผมต้องการชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ในชีวิตนี้ผมมีผู้หญิงเข้ามาปรนเปรออยู่ไม่ขาด แต่ผมไม่เคยสนใจเช็กของใครเท่ากับของครีมเค้กมาก่อน

และของเธอสวยมาก สวยจนผมอยากลงมือบดขยี้ตั้งแต่แรกเห็น

(บะ...แบบนี้ใช่ไหมคะ)

น้ำเสียงของเธอสั่นสะท้านเหมือนเนื้อตัวขาวผ่องของเธอ ความเหนียมอายที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นกว่าเดิม ในเมื่อตัดสินใจเลือกทำแบบนี้แล้ว เธอจะกลัวไปทำไม มันน่ารำคาญ

"กว้างอีก อ้ากว้างๆ" ผมสั่งเสียงดุ "ขยับกล้องเข้าไปใกล้อีก"

เธอทำตามอย่างใสซื่อ มันอาจจะฟังดูว่าผมเป็นคนหื่น แต่มันก็ใช่ ผมยอมรับจากอกว่าผมหื่น และจิตใจด้านมืดเคยมองครีมเค้กมากกว่าเพื่อนน้องสาว นั่นแหละคือสิ่งที่ผมเก็บซ่อนเอาไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมจึงเลือกที่จะทำเหมือนไม่สนใจและมีท่าทีเย็นชาใส่เธออยู่ทุกครั้งที่เจอกัน

เพื่อหลีกเลี่ยงจิตอกุศลของตัวเอง

แต่ครั้งนี้สถานการณ์ของเราเปลี่ยนไป ฉะนั้นลองคิดดูดีๆ เงินห้าล้านที่ผมจะจ่ายไป ผมควรได้ในสิ่งที่คุ้มค่าขนาดไหนกลับมาบ้าง ถึงแม้ว่าครีมเค้กจะเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวผม ผมเองก็รู้จักเธอดีในระดับหนึ่ง ทว่าของแบบนี้เรื่องความปลอดภัยต้องดูจนมั่นใจ แม้ว่าที่ผ่านมาเพชรจะเป็นคนคิวซีผู้หญิงให้ผมก็เถอะ แต่คนนี้ผมขอทำเอง

(ใกล้พอหรือยังคะ)

"อืม ดีมาก"

ขณะนั้นผมแทบละสายตาจากปากทางสวาทของเธอไม่ได้สักวินาที โดยเฉพาะเจ้าเม็ดเชอร์รี่สีสวยตรงหน้านั้น ยิ่งโคตรเรียกแขก มันทำให้ผมเผลอเม้มปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ เมื่อในหัวจินตนาการจนไปไกลถึงตอนพาตัวตนเข้าไปในโพรงสีหวานของเธอ

ยิ่งคิดยิ่งเหมือนคนโรคจิตที่มองเธออย่างจาบจ้วง แต่ผมเองก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดา มีอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนคนทั่วไปนั่นแหละ

(พอหรือยังคะ เอ่อ...หนูหมายถึงคุณดูพอหรือยัง)

ผมนึกเอ็นดูคำถามและท่าทางประหม่าของเธอ มันช่างแตกต่างจากสายตาง้องอนที่ใช้มองผมเวลาที่เจอกันเสียจริง เธอดูกล้าและไม่กลัวผมเหมือนตอนนี้ แต่ก็น่าเอ็นดูไปคนละแบบ

(คุณยังอยู่ไหมคะ คุณ!)

แม่งเอ๊ย ผมเผลอมองเธอนานจนเหมือนสติหลุดไปแล้ว

"อยู่"

(ฉันถามว่า คุณดูจนพอหรือยัง) ใบหน้าขาวจัดของเธอแดงก่ำจนลามไปถึงใบหู ดูผ่านกล้องยังชัดขนาดนี้ ของจริงไม่แดงหมดตัวแล้วเรอะ

(อย่าบอกนะคะว่าที่คุณเงียบไปเพราะมัวแต่มองหนูแล้วชักว่าว) ว่าจบครีมเค้กก็หุบขาลง ยัยเด็กบ้านี่ ผมยึดคำว่าน่าเอ็นดูคืนได้ไหม

"แล้วจะทำไม ฉันชักว่าวแล้วจะทำไม" ผมถามกลับอย่างไม่คิดยอมแพ้ ในขณะที่บางสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านตามสัญชาตญาณ และมันก็ทำให้ผม ทรมานชิบหาย

(ว่าแล้วเชียว แบบนั้นมันเอาเปรียบหนูเกินไปนะ คุณยังไม่จ่ายเงินเลย คุณจะมาหาประโยชน์จากเรือนร่างของหนูไม่ได้)

ผมมองสีหน้ากระเง้ากระงอดของเธอด้วยแววตาเรียบเฉย

"แล้วจะเอาไหมห้าล้าน จะขายไหม" ผมถามด้วยน้ำเสียงฉุนขาด สายตาคมพลันจับจ้องอยู่ที่คนในจอด้วยแววตาหงุดหงิดเหมือนอารมณ์ขึ้นมาอีกระดับ

(ถ้าไม่เอาหนูจะมาอ้าขาให้คุณเช็กจิ๊มิอยู่แบบนี้เหรอ หนูอายนะคะ หนาวด้วย)

"นั่นมันเป็นปัญหาของเธอไม่ใช่ปัญหาของฉัน ถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้อง...."

(ทะ...ทำค่ะ แต่เช็กเร็วๆ ได้ไหมคะ จะไม่มีเวลาแล้วค่ะ)

"อ้าขาออกสิ"

(ค่ะ) เธอทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย

"เคยช่วยตัวเองไหม"

(ไม่)

"งั้นเอานิ้วสอดเข้าไปในรูของเธอ"

(คะ สะ...สอด เข้าไปทำไมคะ) เธอย้อนถามด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด สีหน้าก็เช่นเดียวกัน

"ช่วยตัวเองให้ฉันดูหน่อย"

(ทำไมหนูต้องทำด้วยคะ)

"ก็ถ้าเธอยังไม่รู้วิธีว่าทำให้ตัวเองเสร็จต้องทำยังไง แล้วเธอจะทำให้ฉันเสร็จได้ไหมล่ะ"

(หนู...) เธอก้มลงมองส่วนกลางกายสาวของตัวเองสลับกับมองกล้องด้วยท่าทางลังเล แต่มันเหมือนกวนประสาทคนที่ความอดทนต่ำอย่างผมมากกว่า

"งั้นก็ไม่ต้องทำ รำคาญ!"

(เดี๋ยวค่ะ อย่าพึ่งรำคาญนะคะ หนูก็แค่กลัวเจ็บ)

"ถ้านิ้วแค่นั้นเธอยังกลัวเจ็บ ของฉันใหญ่กว่ากำปั้น เธอได้ตายแน่ ไปขายให้คนอื่นเถอะ ฉันไม่เอาเธอ"

ผมกระแทกเสียงใส่เธออย่างเดือดดาลเมื่อถูกขัดใจ ก่อนจะกดปุ่มวางสายไปทั้งอย่างนั้น ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ ไร้ประโยชน์ เอาเงินห้าล้านในกระเป๋าไปซื้อข้าวให้หมาจรจัดกินยังจะดีซะกว่า

ผมสงบสติอารมณ์อยู่พักหนึ่งและกำลังจะกลับไปหาเพื่อนที่กำลังสังสรรค์อยู่ชั้นดาดฟ้า สองเท้าหนาก้าวเดินหมายจะออกจากห้องรับรอง แต่ขณะนั้นเองโทรศัพท์ที่อยู่ในมือก็ส่งเสียงดังขึ้นมาอีก พบว่าเป็นวิดีโอคอลจากแอปพลิเคชันสีเขียวจากแอคเคาท์ของเพชร

โทรมาทำไม ผมก็กำลังจะเดินไปหาเธออยู่นี่ไง เพชรคงโทรมาจิกพอรู้ว่าเด็กนั่นกำลังจะทำให้เธอขาดรายได้

"มีอะไร กำลังจะออกไป" ผมกระแทกเสียงใส่อย่างไม่ใส่ใจหน้าจอ ทว่าเสียงกระเส่าที่ดังผ่านทางวิดิโอคอลนั้นทำให้มือที่จับอยู่ลูกบิดประตูถึงกับชะงักค้างในทันที

(อึก...อื้อ...คุณขา...ให้เอานิ้วสะ...สอดเข้ารู บะ แบบนี้เหรอคะ)

ผมมองภาพตรงหน้าด้วยความแปลกใจ ตอนนี้ครีมเค้กกำลังสอดส่งนิ้วเรียวของเธอเข้าไปในรูร่องสีหวาน ใบหน้าของเธอเหยเกพร้อมหลับตาแน่น กระทั่งนิ้วนั้นสอดเข้าไปจนสุดข้อนิ้ว เธอก็เริ่มขยับมันเข้าออกอย่างกล้าๆ กลัวๆ ท่ามกลางเสียงหวานที่เปล่งออกมาขาดห้วง

(อ๊ะ อ๊า หนูเจ็บ...อื้อ...คุณ ลูกค้าขา...ขยับแบบนี้ถูกไหมคะ อ๊า...ลึก...เจ็บ จัง อื้อ...)

เธอหลับหูหลับตาเคลื่อนไหวนิ้วเร็วขึ้น สะโพกกลมกลึงเด้งขึ้นจากโซฟาอีกทั้งบิดเร่าไปตามการกระทำของตัวเอง ท่ามกลางเสียงครางสะอื้นที่ดังออกมาจากปากเล็ก และเสียงความเฉอะแฉะที่ผลิตออกมาจนเลอะกลีบอูม

(อ๊า...ซี้ด...)

ไม่มีคำใดหลุดออกมาจากปากผม มีเพียงนัยน์ตาคู่คมที่มองการกระทำของเธอราวกับกำลังประเมิน

(อื้อ...พอรึยังคะ หนู ปะ...ปวดฉี่ คุณคะ...ได้ยินหนูไหม อือ..หนูจะไม่ไหว แล้ว)

ผมกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ เธอเก่งมากที่ทำจนเรียกผมหยุดดูได้

"เอาสิ ทำจนฉี่พุ่งออกมาเลย แล้วเงินห้าล้าน...จะเป็นของเธอทันที"

น้ำเสียงของผมยังนิ่งเรียบไม่เปลี่ยนไป หากแต่ว่าภาพร่างขาวผ่องบิดเร่าสลับกับสะโพกกลมที่เด้งขึ้นรับนิ้วน้อยๆ นั่น มันกำลังทำให้ร่างกายของผมร้อนระอุ เหมือนมีใครกำลังสุมไฟจากภายใน

ไม่ใช่แค่เธอที่กำลังทรมาน ผู้ชมอย่างผมก็กำลังรู้สึกทรมานไม่ต่างกัน

*****