Doğduğum evde oturuyordum ama kendimi buraya ait hissetmiyordum. Odanın her köşesi, çocukluğumdan kalma anılarla doluydu ama hiçbirinin sıcaklığını hissedemiyordum. Annem ve babam televizyon izliyordu; annem ara sıra bana göz ucuyla bakıyor, babam ise dikkatini bir an bile ekrandan ayırmıyordu. Bense elim farkında olmadan karnıma gidiyor, ellerim o ince kumaşın altında büyüyen hayatı düşünmekten kendimi alamıyordum.
Hamileydim. Bu gerçek, omuzlarımda taşınması zor bir yük gibi ağırlaşıyordu. Vladimir’in kollarında kaybolduğum o anlarda, her şeyi bir yana bırakıp sadece duygularımla hareket etmiştim. Şimdi ise, bu düşüncesizliğimin bana neler getireceğini tahmin edemiyordum. Kendi kontrolümü kaybetmenin sonucu olarak hayatım tamamen değişmek üzereydi. Kaçak bir hayat yaşıyordum artık; yaln
