01
สนามบินxxx
22:00น.
หญิงสาวคนหนึ่งเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่แล้วเดินเรื่อยๆ มาตามทางของสนามบิน ก่อนจะถึงจุดที่มีผู้คนมารอรับลูกหลานหรือญาติพี่น้องของตัวเอง หญิงสาวสาดส่องสายตามองไปรอบๆ ก็ไม่พบคนคนนั้น คนที่จะมารอรับเธอ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนจะกดโทร.ออก…
“ฮัลโหล...แม่ นี่แคทเองนะคะ” หญิงสาวกล่าวออกไปในขณะที่ปลายสายกดรับ
“แคทเหรอลูก มาถึงหรือยังจ๊ะ แล้วหนูเจอไทเกอร์หรือเปล่า?” เสียงคนปลายสายเอ่ยถามหญิงสาว
“หนูถึงแล้วค่ะ...แต่ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาสักนิดเลย”
“อ้าว...แม่บอกไทเกอร์ไว้ล่วงหน้าแล้วนะ เจ้าลูกคนนี้นี่มันจริงๆ เลย เดี๋ยวแม่จะโทร.ไปหาไทเกอร์ให้อีกทีนะลูก”
“ไม่เป็นไรค่ะแม่...เดี๋ยวหนูนั่งแท็กซี่กลับเองก็ได้ค่ะ”
“เอาอย่างนั้นเหรอ งั้นก็กลับดีๆ นะลูก แม่รอหนูอยู่ที่บ้านนะคะ คนสวยของแม่”
“ไว้เจอกันที่บ้านค่ะ บาย” แคทกดวางสาย
เธอไปเรียนที่ต่างประเทศตั้งแต่อายุสิบแปดปีจนถึงตอนนี้อายุยี่สิบสี่ปี เธอเรียนจบตั้งแต่สองปีที่แล้วแต่อยากอยู่ทำอะไรที่นั่นให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยกลับมาอยู่เมืองไทยกับแม่ทับทิม ที่จริงก็ไม่ได้จะกลับมาตอนนี้แต่แม่ทับทิมโทร.มาเล่าวีรกรรมของลูกชายตัวเองให้ฟังบ่อยๆ อยากให้แคทรีบกลับมาแล้วช่วยสยบลูกชายตัวดีของเธอหน่อย เพราะเธอมักจะบอกว่าเชื่อมั่นในตัวของแคทและคิดว่าแคทจะสามารถกำราบลูกชายเธอได้แน่นอน แล้วก็ไม่ติดขัดอะไรถ้าคนที่จะเป็นลูกสะใภ้ของเธอคือแคท เพราะแคทกับไทเกอร์ไม่ได้เป็นพี่น้องและไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน
“เล่นกันแบบนี้ใช่มั้ย...นิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลยนายคนนี้” แคทเอ่ยขึ้นด้วยอารมณ์หงุดหงิด มือเล็กก็ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เพื่อที่จะไปโบกแท็กซี่กลับบ้าน เธอกับไทเกอร์ไม่ค่อยถูกชะตากันสักเท่าไร ตอนเด็กๆ ไทเกอร์มักจะแกล้งเธอเป็นประจำ ตอนนั้นแคทไม่กล้าที่จะสู้ได้แต่ฟ้องแม่ทับทิมให้มาดุเขา แต่ตอนนี้อะเหรอ...เธอโตแล้วพร้อมที่จะสู้มาก
ก็มาดิคะแม่จะฟาดให้หมด รู้จักแคทน้อยไปซะแล้ว
.
.
คลับxxx
เวลา22:00น.
“ชนแก้ว”
เคล้ง!
“หมดแก้วเลยเพื่อน"
“นี่ไอ้ไทเกอร์...สรุปจะไม่ไปรับน้องเค้าจริงๆ เหรอวะ” แบร์เอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้า
“เออ...มึงจะไม่ไปจริงๆ เหรอวะ” ไลออนเอ่ยสมทบขึ้นอีกคน
“ไม่ไป! เดี๋ยวยัยนั่นก็นั่งรถกลับมาเองนั่นแหละน่า” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเรียบในขณะที่มือหนึ่งถือแก้วเหล้า อีกมือโอบกอดสาวสวยนมบึ้มหุ่นเอ็กซ์ ไทเกอร์เขาตั้งใจที่จะไม่ไปรับแคทเพราะไม่ชอบหน้ากันตั้งแต่เด็กๆ อะไรนิดอะไรหน่อยแคทก็ชอบฟ้องแม่ให้เขาโดนดุ พอโตมาก็ไม่ได้อะไรมาก… แต่เขาแค่ไม่อยากไปรับมีอะไรปะ นั่งเเท็กซี่กลับไม่เห็นจะยาก
“ใจไม้ไส้ระกำกับผู้หญิงจริงๆ เล้ย มึงเนี่ยสุดยอด” เรนเดียร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนๆ แล้วยกนิ้วโป้งให้
“เฉพาะยัยนั่นคนเดียวเว้ย...กับผู้หญิงคนอื่นกูใจดำไม่ลงหรอก” ไทเกอร์พูดพลางหันหน้าไปหาหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนตนก่อนจะจูบกันต่อหน้าต่อตาเพื่อนทั้งสามที่นั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ อย่างว่าเพื่อนๆ ขนานนามให้ว่าเสือผู้หญิงนี่นะ ไม่ต้องแคร์สายตาผู้คนอยู่แล้ว เขาจะกินผู้หญิงคนนั้นจนเบื่อถ้าเบื่อแล้วก็จะไม่กินต่อ และจะไม่กลับไปกินซ้ำอีก ผู้หญิงแต่ละคนที่เข้ามา หนึ่งเพราะเขาหล่อ สูงยาวเข่าดี (เอวดีด้วย) เพอร์เฟกต์ รวย สองคือเขาจะจ่ายให้ผู้หญิงคนนั้นไม่อั้นในตลอดเวลาที่ปนเปรอและทำให้เขามีความสุข แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เลือกนะ เขาจะเลือกคนที่ถูกใจและตรงสเปก ถ้าให้ถามว่าเขาจริงจังกับคนคนนั้นไหม...ก็ไม่ เพราะไทเกอร์ยังไม่เจอคนที่เขารู้สึกว่ารักจริงๆ สักคน
“ว่าแต่...เรนเดียร์มึงกินน้ำส้มเป็นนางเอกไปเลยนะวันนี้อะ” ไลออนเอ่ยถามเพื่อนสาวขึ้นเพราะวันนี้เธอมาแปลก ปกติจะซดเหล้าเหมือนน้ำเปล่าแต่วันนี้กลับซดน้ำส้มแทน
“แหม่...กูก็ต้องพักคอบ้างดิวะ จะให้ซดเหล้าเป็นลำยองทุกวันเลยหรือยังไง "
“เอ้อ เดี๋ยวอีกสักพักกูจะกลับละนะ มีสวรรค์รอให้ไปขึ้นอยู่” ไทเกอร์เอ่ยขึ้นอย่างคนอารมณ์ดี เขาและหญิงสาวอกบึ้มต่างส่งสายตาหยาดเยิ้มเย้ายวนใส่กัน นี่ถ้าร่วมรักร้อนสวาทกันตรงนี้ได้คงทำไปแล้ว แต่อดใจไว้ไปทำที่บ้านดีกว่า
เขามักจะใช้บ้านเป็นที่สุขสมอารมณ์ใคร่ของตัวเองประจำ ซึ่งแม่ของเขาก็ไม่กล้าที่จะพูดหรือต่อว่า เพราะแม่คิดว่ายังดีที่อย่างน้อยไทเกอร์ก็ไม่เคยทิ้งเรื่องงาน เวลาทำงานคือเต็มที่ทุกครั้ง
“ตามสบายครับคุณเพื่อน/ตามสบายจ้าาา” เพื่อนๆ ทั้งสามของไทเกอร์ต่างพูดออกมาด้วยความเอือมระอาและปนหมั่นไส้เขา
“ชนแก้วต่อ มาๆ”
“เอ้าชน”
เคล้ง เคล้ง เคล้ง!!
“เฮ หมดแก้วๆ”
...ตัด...