Ep8

634 Words
เมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจที่จะไปสมัครงานร้านอื่นแทน เธอจะตกงานแบบนี้ไม่ได้ " เห้อ! บ้าเอ๊ย!" ลิญาสบถขึ้นด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไปสมัครงานอีกร้าน ซึ่งก็คือผับของสิงค์เพื่อนของสงคราม ลิญาเดินย่างกรายเข้าไปในร้าน ด้วยท่าทีปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนจะเห็นผู้จัดการร้านนั่งอยู่ก่อนแล้ว " สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิญานะคะ มาสมัครงานค่ะ" ชายหนุ่มตรงหน้าจับจ้องใบหน้าหญิงสาวอย่างไม่วางตา "ตอนนี้ตำแหน่งที่ว่างมีแค่พีอาร์ ถ้าเธอไม่สะดวกใจจะทำ ฉันก็ไม่ห้าม" น้ำเสียงนิ่งเรียบเอ่ยขึ้น ก่อนลิญาจะกัดปากอย่างใช้ความคิด แม้ไม่ได้เตรียมใจว่าจะต้องได้งานนี้ แต่ชีวิตเธอในตอนนี้ ไม่ได้มีทางเลือกอะไรมากนัก " ค่ะ หนูขอเริ่มงานพรุ่งนี้นะคะ" ลิงห์พยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนลิญาจะยกมือไหว้และก้าวออกมาจากผับทันที หลังจากกลับมาถึงบ้าน ลิญา ยืนมองเรือนร่างตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ ก่อนจะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตา หยาดน้ำตาหลั่งไหลออกมาอีกครั้ง ก่อนเด็กสาว จะผล็อยหลับไปในที่สุด.... วันต่อมา... ลิญาจ้องมอง เอกสารในมือด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เธออยากเรียนต่อ ทว่าสถานะทางการเงินของที่บ้านเธอตอนนี้ มันเป็นไปได้ยากมากเด็กสาวค่อย ๆ หยิบโทรศัพท์มือถือ ขึ้นไถเช็คโซเชียล ก่อนจะเพื่อน ๆ เตรียมชุดนักศึกษากัน แม้จะผิดหวังอยู่บ้าง แต่ความปลอดภัยของพ่อแม่เธอต้องมาก่อนเสมอ ลิญารีบแต่งกายในชุดที่ทางร้านจัดหาให้ ก่อนจะสวมเสื้อคลุมทับ และไปทำงานทันที ระหว่างการเดินทางเธอรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย ก่อนจะรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี ทำสิ่งที่เธอต้องทำ เสียงเพลงดังกระหึ่ม เหล่าบรรดาลูกค้า ต่างจ้องมองเรือนร่างอรชรของหญิงสาวด้วยสายตานึกสนใจ " สวัสดีค่ะ" ลิญายกมือทางเจ้าของร้านทันที ก่อนสิงห์จะเอ่ยสั่งเธอทันที " vip9 ตามไปดูแลหน่อย" "ค่ะ" ลิญาตอบตกลงอย่างว่าง่าย ก่อนจะเดินไปดูแลแขกตามคำสั่ง ลิญาชะงักไปทันที เมื่อเห็นเหล่าบรรดาวัยรุ่นสามสี่คน กำลังนัวเนียพีอาร์อีกคน ทว่าลิญาไม่มีทางเลือก จึงเลืแกที่จะนั่งข้างหนุ่มแว่นคนหนึ่ง ที่ดูเหมือนจะไม่เป็นอันตราย ทว่าเธอคิดผิด พรืบ... ทันที ที่เด็กสาวนั่งลง ชายหนุ่มก็เริ่มกอดเอวหญิงสาวทันที ลิญาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ทว่าเธอทำได้เพียงนั่งนิ่งๆ และยอมให้ชายหนุ่ม ได้โอบเอวเธออยู่อย่างนั้น " เดี๋ยวหนูชงเหล้าให้นะคะ" ลิญาแกะมือปลาหมึกออกจากเอวคอด ก่อนจะหยิบเหล้าราคาแพง ชงให้ชายหนุ่มข้างกาย "นี่ค่ะ" " ฉันไม่ดื่มเหล้าโซดา" " หึ " เสียงเพื่อนสนิทของชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อเห็นสีหน้าหญิงสาว ที่ดูเหมือนตกใจในความผิด " เธอคงต้องยกเองแล้วแหละ" " ไอ้เพชรมันดื่มแบบออนเดอะร็อคครับน้อง มาใหม่ใช่ไหม ถึงไม่รู้" " ค่ะ หนูเพิ่งมาทำงานวันแรก ขอโทษนะคะ งั้นเดี๋ยสแก้วนี้ หนูดื่มเอง" ลิญายกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างไม่คิดชีวิต เพราะกลัวจะทำให้ลูกค้าไม่พอใจ ทันที ที่หยาดน้ำสีอำพันหลั่งไหลบาดคอ ก็ทำเอาหญิงสาว แทบพ่นมันออกมา ทว่าเธอต้องฝืนกลืนมันลงคอจนหมดแก้ว น้องง หนีพี่ครามมมจะไปเจออะไรเนี่ยยยยยย !!! คอมเม้นท์กดหัวใจเพิ่มเข้าชั้นให้หนูหน่อยยย ?? พลีสสสสสสสสสส !!! ❤️‍?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD