เช้าที่แสนสดใสสำหรับใครหลายคนแต่สำหรับอันนาเธอเดินลงมาด้วยท่าทีสังกะตายเธออาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดลำลองที่ดูเรียบร้อย
อันนาเดินลงบันไดมาสอดส่องสายตาหาร่างสูงของมาร์คัสเธอไม่อยากเจอเขาเลยและดูเหมือนว่ามาร์คัสหน้าจะเข้าไปที่ห้องทำงานตั้งแต่เช้า
อันนาเดินลงมาอย่างเงียบเชียบเธอเห็นเพียงป้าแม่บ้านป้าสมศรีที่เป็นคนที่ใจดีที่สุดในบ้านนี้และดูแลเธอตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้สอบถามเธอทุกอย่างว่าอยากกินอะไรหรืออยากทานอะไรเตรียมเสื้อดีๆไว้ให้เธอมากมาย
"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหนูอันนา ป้าเตรียมอาหารเช้าเอาไว้แล้ว คุณหนูอันนาทานอาหารก่อนนะคะ" ป้าสมศรียิ้ม แล้วบอกกับอันนาด้วยท่าทีใจดีและมีเมตตา พลันให้อันนานึกถึงแม่ที่ตายจากไป
"อรุณสวัสดิ์ค่ะป้าสมศรี" อันนายิ้มเล็กน้อยในแววตาดูเศร้าสร้อยแสดงออกบนใบหน้าของอันนาอย่างชัดเจน
ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยอันนาก็เดินกลับขึ้นไปบนห้อง เธอเริ่มสำรวจห้องที่กว้างใหญ่ห้องนี้มันดูเ
