พี่ชาย(ไม่จริง)ที่รัก

ตอนที่ 2 เป้าสายตา

เบญจาได้แต่ มองนิ่ง ในขณะที่คิดเรื่องราวระหว่างเขากับเธอ ที่ผ่านมา และมันจะยังอยู่ในความทรงจำเธอเสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ ไหน เธอก็ไม่มีวันจะลืมได้เลย

“เลิกมองพี่แบบนั้นได้แล้วน่า บุ้ง “นาธานเอ่ยเมื่อยู่กันสองคนและเขาก็จะพูดแทนตัวเองว่าพี่แบบนี้เสมอ และจะพูดกับเธอด้วยน้ำเสียง เอ็นดูแบบนี้เช่นกัน

“ก็พี่ดล ชอบพูดอะไรที่มันฟังแล้วทำให้รู้สึกแปลก ๆ นี่คะ แล้ววันนี้พี่ดลไม่ได้ไปตรวจดูความเรียบร้อยของเรือรำใหม่หรือคะ “เบญจาเอ่ยกับชายหนุ่ม และเธอก็มักจะเรียกชื่อเล่นที่เป็นภาษาไทยของเขามากกว่า เช่นกัน

“ยัง แวะมาเห็นหน้าบุ้งก่อน แล้วค่อยไป “ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ และนั่นจึงทำให้เขาได้สายตาค้อนขวับ ส่งมาให้แทน

เบญจาคิดในใจว่าเขาจะรู้ไหมว่าคำพูดแบบนี้ของเขามันทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอ มันฟูได้แค่ไหนกัน แต่มันก็เป็นแค่ความคิดเพ้อเจ้อของเธอเท่านั้นเอง เพราะ คนอย่างเขา คงไม่คิดอะไรกับเธอ มากกว่าคำว่าน้องสาว อย่างที่เขาคอยพูดกรอกหูเธอทุกวันอยู่แล้วละ เบญจาได้แต่บอกตัวเอง

“พี่ดล เลิกหยอกบุ้งเล่นแบบนี้ซะทีสิคะ ใครมาได้ยินจะคิดยังไงกัน “เบญจาเอ่ยบอกนาธาน แต่ถึงกระนั้นเขาก็ได้แต่ส่งรอยยิ้มมาให้เธอแทน เท่านั้นเอง พร้อมกับคิดในใจว่า เขาไม่เคยพูดเล่นซะที

“พี่มาประชุม นะ แล้วก็จะไปตรวจงานต่อ ว่าแต่บุ้ง มีแถลงข่าวเหรอ วันนี้นะ “นาธานเอ่ยถามเธอ ก็พอดีกับประตูลิฟท์เปิดออก ยังชั้นที่เธอทำงาน

“คะ มีแถลงข่าว คะบุ้งขอตัวก่อนนะคะ เจ้านาย “เบญจาเอ่ยแล้วก็เดินออกไป โดยมีสายตาของ ชายหนุ่มมองตาม อย่างมีความหมาย ก่อนจะที่ประตูลิฟท์จะปิดแล้วก็เลื่อนไปยังชั้นที่เป็นห้องทำงานของชายหนุ่มที่อยู่ชั้นบน สุดของตึกนี้

เบญจาหลังจากที่เดินออกมาจากลิฟท์แล้ว ก็เข้าไปในห้องทำงาน เพื่อตรวจดูความเรียบร้อย ของตัวเอง ตบแป้งเพิ่มนิด ๆ หน่อย เพื่อจะออกกล้อง แต่แล้วใจเธอก็คิดถึง คำพูดของเขาที่อยู่ในลิฟท์ เมื่อสักครู่นี้

เธอมาอยู่ที่นี่ได้ 4 ปีแล้ว จากความรู้สึกของเธอ ที่มีต่อ ชายหนุ่มในตอนแรกนั้น ได้เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไปนานแล้ว เธอ ไม่ได้โกรธเกลียดเขาเหมือนตอนนั้น แต่กลับรู้สึกผูกพันกับเขา และสำคัญตอนนี้เธอตกหลุมรัก ชายหนุ่มเข้าเต็มเปา แล้ว

เบญจาก็จัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง และเป็นธรรมดาที่มีบรรดาหนุ่ม ๆ เข้ามาขายขนมจีบให้กับเธอ ตลอด แต่ว่าใจดวงน้อย ๆ ดวงนี้กลับมีผู้ชายตัวโต ๆ นั่งอยู่กลางใจซะแล้ว จนไม่เหลือที่ว่างให้ใครอีกเลยนอกจากเขา แต่ว่าเธอก็เจียมเนื้อเจียมตัวมาโดยตลอด เพราะคิดว่าทุกอย่างที่เขาทำ นั้นก็เพื่อตอบแทนพี่ชายของเธอเท่านั้นเอง และเพราะคำนี้ทำให้เธอ นั้นไม่พอใจในตอนแรกที่เขาให้เธอ มาประจำที่ชิคาโก้ เพราะ เธอคิดว่าถ้ามาอยู่ใกล้กันขนาดนี้แล้วเธอจะห้ามใจตัวเองได้ไงกัน ถ้าต้องมาอยู่ใกล้กันขนาดนี้ แต่มันก็ยังดีเพราะตอนนั้น นาธาน กำลังปลูกต้นรัก กับ วิเวียนอยู่ ถึงขั้นวางแผนจะแต่งงานกันด้วย และในช่วงนั้นก็เป็นข่าวโด่งดังถึงความเหมาะสมของคนทั้งคู่ เธอจึงได้แต่รักษาระยะห่างของเธอและเขา ให้เป็นเพียงแค่เจ้านายกับลูกน้องเท่านั้นเอง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ถึงแม้ว่าตอนนี้ทั้งคู่จะเลิกรากันไปแล้ว แต่เธอก็ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไปได้อยู่แล้ว เบญจาได้แต่คิด ก่อนจะถอนหายใจแล้วก็บอกตัวเองว่าเลิกฟุ้งซานซะที ตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดก็พอ ก่อนจะ ลุกขึ้นแล้วก็เดินไปหยิบเอกสารแล้วก็ไปที่ห้องแถลงข่าว

หลังจากออกจากห้องแถลงข่าวแล้ว เบญจาก็เดินกลับไปที่ห้องทำงานอีกครั้ง เพื่อตรวจตารางงาน ก่อนที่จะไปที่งานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนรักอย่าง มีนา ที่เธอมาทำงาน ที่ชิคาโก้เช่นกัน แต่ว่า มีนานั้นทำงานเป็นไกด์ประจำที่นี่ นำนักท่องเที่ยวไทยมาเที่ยวที่ชิคาโก้ และวันนี้เธอก็ได้หยุดพักผ่อน หลังจากส่งลูกทัวร์กลับไทยแล้ว และยังเป็นวันเกิดของมีนาด้วย ทั้งสองคนจึงได้นัดกันที ผับดัง ในชิคาโก้นั่นเอง

และตอนนี้ เบญจาก็กำลังรีบเคลียร์งาน เพื่อจะได้รีบไปตามนัดของเพื่อน และในขณะที่มือกำลังสาละวนกับการ พิมพ์เอกสาร โทรศัพท์เครื่องเล็กของเธอก็ดังขึ้น และเมื่อมองที่ ชื่อของคนที่โทรเข้า ก็ทำให้เธอต้องยิ้มกว้างก่อนจะกดรับสาย

“ว่าไงมีนา ฉันกำลังเร่งมืออยู่นะ นี่เธออยู่ที่ไหนแล้ว “เบญจาเอ่ยถามเพื่อนตาสายไป

“ฉันอยู่ที่ ห้องพัก กำลังจะออกไปที่ผับ แล้วนี่งานเธอใกล้จะเสร็จหรือยัง มันเลยเวลางานแล้วไม่ใช่หรือไงยัยบุ้ง อย่าบอกนะ ผู้ชายของเธอ ใช้งานเธอหนักขนาดนั้นนะ”มีนาเอ่ยแซวเพื่อนตามสายมา

“บ้าสิ ทำเป็นพูดไป ยัยมีนา ผู้ชงผู้ชายของฉันอะไรกันละ อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน แค่นี้แหละ “เบญจาบอกเพื่อนรักก่อนจะ วางสายไปอย่างรวดเร็ว เพราะไม่อย่างนั้น ยัยเพื่อนตัวดีต้องเอ่ยแซวเธอไม่เลิกแน่ ๆ เบญจาได้แต่คิดและเร่งมือทำงานให้เสร็จเร็ว ๆ ก่อนจะออกไปตามนัด

เบญจาเดินออกมาที่หน้าตึกสูงและก็เดินไปที่รถของเธอที่จอดอยู่ที่ประจำ ในขณะที่เบญจาเดินไปที่รถก็มีสายตาของ นาธานมองตามด้วยควาสงสัยว่าเธอจะรีบไปไหนกัน จะว่ารีบกลับบ้าน ก็ไม่น่าจะใช่ แล้วเธอจะไปไหน นาธานมองพร้อมพึมพำเบา ๆ

“เจ้านาย กลับบ้านหรือไปทีไหนครับ”เจมส์เอ่ยถามเจ้านายหนุ่ม

“ฉันอยากไปผ่อนคลายหน่อยนะเจมส์ ไปที่ผับประจำก็แล้วกัน “นาธานเอ่ยบอกคนสนิท ก่อนที่เจมส์จะสตาร์ทรถแล้วก็ขับออกไปยังจุดหมายปลายทางตามที่เจ้านายสั่ง

เบญจาขับรถคู่ใจมาถึงผับ ที่เธอได้นัดกับมีนาไว้แล้ว เธอขับรถไปจอด ด้านหน้า ของผับกึ่งร้านอาหาร ที่บรรดานักท่องราตรี นิยมมากัน ก่อนจะลงจากรถด้วยชุดสีแดงเพลิงเกาะอก ที่เธอได้แวะเปลี่ยนที่ ห้องพักของเธอที่เป็นทางผ่านก่อนที่จะมาที่นี่

เมื่อหญิงสาวก้าวเท้าเข้าไปด้านในเท่านั้นละ เกือบจะทุกสายตาต่างก็มองมาที่เธอ เป็นตาเดียว เพราะ อย่างแรกเธอคือสาวเอเชีย อย่างที่สอง เธอสวยและหุ่นดีมาก อย่างที่สาม ผิวขาว ผมยาวสีดำ ตัดกับชุดสีแดงเพลิง โชว์ไหล่สวยของเธอ ทำให้เธอ ดูเซ็กซี่ มาก ๆ

ตอนนี้เธอตกเป็นเป้าสายตาของบรรดานักเที่ยวราตรี ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างมองด้วยความสนใจ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ เบญจา เดินตรงไปหาเพื่อน ที่โบกมือให้เธออยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ เวที แต่ก็ให้แปลกใจที่ตอนนี้ ไม่ได้มีแค่มีนาคนเดียวที่นั่งอยู่นั้น กลับมี ผู้ชายอีกสองคนที่นั่งอยู่ด้วย แต่ดูแล้ว เป็นชาวเอเชียแน่ ๆ แต่ไม่น่าจะใช่คนไทย

“ยัยบุ้ง โอ้ นี่เธอกำลังจะทำให้หนุ่ม ๆ ที่อยู่ที่นี่ คอเคล็ดเพราะหันตามความสวยเซ็กซี่ของเธอแล้วนะ “มีนาเอ่ยแซวเมื่อ เพื่อนรักเดินมาถึงโต๊ะ

“บ้าเธอก็พูดเกินไป มีนา แล้วนี้มานานหรือยัง “เบญจาเอ่ยถามเพื่อน และก็นั่งลงข้าง ๆ เพื่อนรัก ก่อนจะมองที่สองหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้า

“อ้อ เกือบลืมเลย นี่ เคนจิ และ ริว เป็นลูกทัวร์ วีไอพีของฉันเอง นะ ส่วนนี้ เบญจา ผู้จัดการสาวสวยของ ฮิลล์พาราไดส์คะ“มีนาเอ่ยแนะนำให้ ทั้งสามรู้จักกัน แต่เบญจาก็ได้แต่แปลกใจไหนบอกว่า วันนี่วันหยุดของเพื่อนเธอแล้วไหน ทำไมถึงพาลูกทัวร์มาด้วยแบบนี้ละ

“สวัสดีครับ คุณเบญจา ผมริวครับ ผมได้ยินชื่อของ ฮิลล์ พาราไดส์ มานานแล้วนะครับ ที่ญี่ปุ่นก็มีสาขาที่นั่นนะครับ จริงไหมครับ “ริวเอ่ยทักทายหญิงสาว และชวนเธอ คุย ด้วยน้ำเสียงทุ้ม และสายตามที่มองเธอนั้นมันเปิดเผยเหลือเกินว่า เขาสนใจเธอ

“อ้อ คะ ใช่คะ เรามีโรงแรมสาขาที่ญี่ปุ่นด้วยคะ “เบญจาเอ่ยตอบยิ้ม ๆ อย่างเป็นมิตร

“ สวัสดีครับ ผมเคนจิครับ พอดีว่าวันนี้เราสองคนขอมาเที่ยวเปิดหูเปิดตาที่ มหานครชิคาโก้ด้วยคนนะครับ คุณเบญจา “เคนจิเอ่ยกับเธอ ก่อนจะหันไปมองที่มีนา นิ่ง และนั่นทำให้เบญจาสังเกตุได้ถึงความผิดปกติของ ผู้ชายคนนี้ ว่าต้องจะต้องสนใจเพื่อนของเธอแน่ ๆ

“คะ ยินดีคะ “เบญจาเอ่ยก่อนจะหันไปหาเพื่อนรักที่นั่งนิ่ง ไม่พูดอะไร แต่สายตาคอยแต่จะมองไปที่ชายหนุ่มที่ชื่อเคนจิบ่อย ๆ และชายหนุ่มก็เช่นกัน

“เอาละเมื่อมาแล้วดื่มอะไรดีละ บุ้ง “มีนาหันมาเอ่ยถามเพื่อนรัก อีกครั้ง

“เอ่อคุณเบญจา ดื่มแอลกอฮอล์ได้ใช่ไหมครับ “ริวเป็นฝ่ายเอ่ยถามหญิงสาว อย่างเป็นห่วง กลัวว่าเธอจะ ดื่มไม่เป็น

“โถ่ คุณริวคะ ไม่ต้องเป็นห่วงใยบุ้งหรอกคะ รายนี้ เขาดื่มเก่ง กว่า มีนาอีกคะ “มีนาเป็นคนตอบแทนเพื่อนรัก และก็หันไปมองเพื่อนเมื่อฝ่ามือบางของ เบญจาตีเข้าที่แขนเรียวของเธอเบา ๆ

“อย่าไปฟังมีนามากเกินไปเลยคะ ฉันไม่ได้ดื่มเก่งขนาดนั้นหรอกคะ แต่ก็ดื่มได้ เท่านั้นเอง นี่ยัยมีนา พูดแบบนี้เดี๋ยวคุณเคนจิ กับคุณริว ก็หาว่าฉันเป็นนักดื่มหรอกนะ “เบญจาเอ่ยบอกเพื่อน และนั้นทำให้ทุกคนต่างหัวเราะออกมาพร้อม ๆ กัน

“ว่าแต่คุณบุ้ง ทำงานที่ฮิลล์ พาราไดส์ นานแล้วเหรอครับ “ริวเอ่ยชวนเธอคุย

“ คะเฉพาะที่ชิคาโก้ก็ 4 ปีแล้วคะ แต่ที่ไทยด้วยก็ เกือบ 5-6 ปีได้คะ ดูเหมือนนานนะคะ “เบญจาเอ่ยยิ้ม ๆ เมื่อพูดถึง ที่ทำงานของเธอ ส่วนคนที่นั่งฟังเธอพูดได้แต่ยิ้มตาม และมองเธอด้วยสายตาพราว ริวยอมรับเลยว่าเธอตรงสเปคเขาเลยที่เดียว สวย ดูฉลาด และเป็นตัวของตัวเอง มีเสน่ห์ที่ดึงดูด โดยไม่ต้องพยายามสร้าง หรือเรียกว่า เสน่ห์ที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาตินั่นเอง

“แหม แล้วแบบนี้ จะมีโอกาสที่คุณบุ้งจะไปประจำที่สาขาญี่ปุ่นบ้างไหมครับ “ริวเอ่ยถามเธอเสียงทุ้ม และสายตาไม่ละจากใบหน้าสวย

“แหมคุณริว คะ พูดแบบนี้ หมายความว่าไงกันคะ อยากให้ยัยบุ้งไปประจำที่ญี่ปุ่น เหรอคะ”มีนาเอ่ยแซวชายหนุ่ม และนั่น ทำให้เขา ต้อง เอามือเกาหัวแกรก ด้วยความอาย ที่ดูเหมือนจะมีคนรู้ทันความคิดเขาซะแล้วสิ

“เอ่อครับ ผมก็อยากให้คุณบุ้งไปประจำที่นั้น รับรองเลยครับ ผมคงจะเป็น แขกประจำของโรงแรมที่นั่นแน่ ๆ เลยครับ และ ถ้ามีการจัดอบรมสัมมนาผมคิดว่าคงจะใช้บริการโรงแรม ฮิลล์ซะแล้วละครับ “ริวเอ่ยกับ หญิงสาว เบญจาก็ได้แต่มองอย่างสงสัย

“อ้อ คืออย่างนี้คะยัยบุ้ง คุณริวกับคุณเคนจิ เป็นเจ้าของบริษัทผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ ส่งออกทั่วโลกนะ และที่มาที่ชิคาโก้ก็มาประชุมและ ก็เลยถือโอกาสพักผ่อนด้วย นะ”มีนาเอ่ยบอกเพื่อนรัก

“อ้อ แล้วนี้มากันกี่วัน คะ “เบญจาเอ่ยถาม ทั้งสองหนุ่ม

“สามวันครับ คุณบุ้ง แต่พรุ่งนี้ก็คงกลับแล้วครับ “เคนจิเป็นฝ่ายตอบแทน และเบญจาได้แต่พยักหน้าพร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบ แต่คนที่คอยมองหญิงสาวอยู่แล้วอย่าง ริวได้แต่ยิ้มก่อนจะเอ่ย

“แต่ผมคิดว่าผมอยากจะอยู่ต่ออีกสัก 1-2 วันซะแล้วละครับ “ริวเอ่ยเสียงลอย ขึ้นมาทำให้ทั้งหมดต่างหันมามองที่ชายหนุ่มเป็นตาเดียว แต่คนที่รู้ว่า เพื่อนหมายความว่าไงคือ เคนจินั่นเอง เขาจึงได้แต่ยิ้มแล้วก็ส่ายหน้า กับคำพูดของเพื่อน

“หลงเสน่ห์ชิคาโก้แล้วสิ ริว “เคนจิเอ่ยแซวเพื่อน

“ก็คงเหมือนกับนายนั่นและ เคนจิ “ริวเอ่ยแซวเพื่อนกลับไป และนั่นทำให้ทั้งสองคนหัวเราะพร้อมกัน โดยมีนาได้แต่ยิ้ม กับคำพูดนั้นของชายหนุ่ม และเคนจิก็ได้แต่ส่งสายตามความหมายให้กับมีนา

***************************************