“ทำอะไรอยู่ครับแม่ติ๋ม อันนี้เหรียญเงินใช่มั้ยครับ”
“จ้ะ ห่อเหรียญไว้โปรยทานงานแห่ผ้าป่าพรุ่งนี้” แม่ติ๋มตอบด้วยรอยยิ้มอิ่มเอมเมื่อเอ่ยถึงงานบุญ สองมือของผู้สูงวัยจับเหรียญห้าบาทมาห่ออย่างชำนิชำนาญ
“แม่ติ๋มห่อเองหมดนี่เลยเหรอครับ” บดินทร์ถามเพราะเห็นว่าจำนวนเหรียญที่ถูกห่อแล้วค่อนข้างเยอะ
“เปล่าจ้ะ หนูขวัญกับแก้วห่อช่วยกันตั้งแต่เช้าแล้ว” ชื่อของผู้หญิงสองคนที่แม่ติ๋มเอ่ยถึงทำให้บดินทร์ชะเง้อชะแง้ขึ้นไปบนเรือน แม่ติ๋มชะเง้อคอมองตาม
“มองหาอะไรหรือจ๊ะพ่อดิน”
“เอ่อ...มอง...มองหา มองหาพ่อกำนันน่ะครับ”
“แก้วกับหนูขวัญกำลังลองชุดสาวรำวงอยู่บนเรือน เดี๋ยวก็ลงมา” บดินทร์ยิ้มเจื่อนให้กับคนรู้ทัน
“ส่วนพี่กำนันน่ะ อยู่วัด ถ้าพ่อดินอยากเจอก็ไปที่วัดนะ”
“เอ่อ...ไม่ล่ะครับ ผมแค่ผ่านมาแถวนี้ เลยแวะมาคุยด้วยเท่านั้นเองครับ เอ่อ...แม่ติ๋มสอนผมหน่อยสิครับ ผมอยากช่วยพับเหรียญด้วย” ผู้สูงวัยมองหน้
