ตอนที่ 20 ความลับในคืนนั้น
“อืม...”
เนื่องจากนาฬิกาชีวิตปกติของทิวาคือตื่นหกโมงเช้า เมื่อถึงเวลาก็ราวกับถูกใครบางคนปลุกจากฝัน เธอครางงึมงำในลำคอ ยกมือปาดน้ำลายที่แก้มแม้ว่ามันจะไม่มีก็ตาม ขณะเดียวกันก็รู้สึกเมื่อยเล็กน้อย เพราะหมอนข้างที่เธอนอนทับอยู่ตอนนี้แข็งผิดปกติ
แข็ง...
จำได้ว่าหมอนข้างที่ซื้อมามันเป็นหมอนยางพารา แล้วจะแข็งได้ยังไง
แถมหมอนข้างใบนี้ยังรัดเธอแน่นจนไม่สามารถขยับตัวได้
รัดแน่น!
ความงัวเงียหายเป็นปลิดทิ้ง หูที่แนบกับหมอนข้างเหมือนจะได้ยินเสียงจังหวะ...ตึกตัก
บ้าแล้ว หมอนข้างที่ไหนจะมีเสียงเต้นของหัวใจล่ะ
นี่มันคนชัดๆ
หากแต่กลิ่นของคนที่ว่ากลับทำให้จิตใจสงบอย่างน่าประหลาด ทำไมเธอถึงรู้สึกคุ้นเคยกับคนคนนี้จัง
“อย่าขยับ” เสียงแหบห้าวของผู้ชายดังขึ้นข้างหู
ทิวากลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ แต่ก็ไม่กล้าขยับ เพราะรู้สึกเหมือนว่าอะไรบางอย่างกำลังดันตรงท้องน้อยของเธอ
มือหรือ
