ในที่สุดความอดทนของเวกัสก็ขาดสะบั้นลงจริงๆเมื่อเขาไม่สามารถต้านทานความต้องการเบื้องลึกของจิตใจตัวเองได้ ทั้งที่คิดเอาไว้แล้วว่าจะไม่แตะต้องตัวเธอแต่ใจเจ้ากรรมร่างกายของเธอมันเย้ายวนจนห้ามใจจริงๆ ไอ้ตัวเขาก็ไม่ใช่คนดีที่จะหักห้ามใจตัวเองได้เก่งขนาดนั้นเสียด้วย เอาวะ ลองแบบนุ่มนิ่มเคี้ยวง่ายดูสักหน่อย แต่คงไม่ได้ติดใจอะไรหรอกเพราะไม่ใช่สเปคสักนิด
สายขิมที่สติล่องลอยไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเขาพาเธอมานอนราบลงบนเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็นอนอยู่ใต้ร่างของเขาเสียแล้ว เธอและเขาสบตากันอยู่แบบนั้นเนิ่นนาน เธอพยายามอ่านสายตาที่เดายากของเขา แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่อาจรู้ได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ในขณะที่สายตาของเธอมันบ่งบอกถึงความต้องการไปหมดแล้ว เพราะเธอไม่ได้เจนจัดกับเรื่องพวกนี้ สายตาสั่นไหวเล็กๆดั่งกวางน้อยนี้จึงเผยออกไปให้เขาได้รับรู้ทั้งหมด
" ยังไม่เคยทำไมไม่บอก "
เวกัสพูดในขณะที่ก้มลงมาจุมพิ
