เมื่อรันกนกลุกออกไปแล้วทั้งขุนเขาและฮ่องเต้ก็ได้เห็นท่าทางหนักใจที่ออกมาจากเวกัสเป็นครั้งแรก
" ไงมึง เสน่ห์แรงจนได้เรื่อง มึงต้องเว้นไว้สักคนนะเพราะนั่นพี่เมียมึง ถ้ามึงเล่นด้วยขึ้นมากูว่าเรื่องมันจะจบไม่สวยนะ อย่างน้อยก็สงสารเด็กสายขิมนั่นบ้าง "
ฮ่องเต้เป็นคนพูดเตือนสติขึ้นมาเพราะถ้าขืนมันทำอะไรบุ่มบ่ามชีวิตครอบครัวของมันได้พังจริงๆแน่
" กูรู้หรอกน่า ก็ปฏิเสธไปแล้วนั่นไง แต่มึงก็รู้ว่ากูกับเขมิกามีข้อตกลงอะไรกัน กูไม่ชอบการผูกมัดถ้าเกิดว่ากูเลือกพี่สาวเธอกูคงไม่พ้นโดนจับมัดอยู่กับเธอไปตลอดชีวิตแน่ สู้อดทนอยู่กับคนหน้าตาซื่อๆแบบเขมิกาดีกว่า น่าจะเป็นลูกไก่ในกำมือได้ดีมากกว่า "
เวกัสพูดออกมาอย่างหัวเสีย เขามีลางสังหรณ์ว่าชีวิตการแต่งงานจะไม่ได้ราบเรียบอย่างที่คิดเสียแล้ว เพราะดูท่าทางเธอกับพี่สาวจะไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่
" ไม่ใช่ว่ามึงสนใจคนน้องมากกว่าหรอ "
เมื่อถูกจี้แทงใจดำจากขุน
